ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩΝ - ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ

 

Σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών τα βρέφη στην Ελλάδα εμβολιάζονται με το μικτό εμβόλιο ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας (εμβόλιο MMR).

Η ιλαρά είναι ιογενής λοίμωξη που οφείλεται στον ιό της ιλαράς και πρόκειται για RNA ιό που ανήκει στην ομάδα των παραμυξοϊών του γένους Morbillivirus.

Από τις πιο σοβαρές επιπλοκές της νόσου, είναι η πνευμονία ιογενής (γιγαντοκυτταρική) ή δευτεροπαθής από μικρόβια (συχνότητα 6%) η οποία αποτελεί και τη συχνότερη αιτία θανάτου. Θάνατοι από ιλαρά έχουν αναφερθεί σε ανεπτυγμένες χώρες (που τα βρέφη εμβολιάζονται) σε 1-2‰ των κρουσμάτων ενώ η θνητότητα στις αναπτυσσόμενες (ανεμβολίαστες)  χώρες αγγίζει το 250‰.

Πριν την εφαρμογή συστηματικού εμβολιασμού παρατηρούνταν επιδημικά κύματα κάθε 2-3 χρόνια, τα κρούσματα ανέρχονταν σε 100 εκατομμύρια  και οι θάνατοι ως 6 εκατομμύρια ανά έτος. Στις ανεπτυγμένες χώρες, πριν την καθιέρωση του συστηματικού εμβολιασμού, νοσούσε περίπου το 90% του πληθυσμού ως την ηλικία των 15 ετών. Μετά την εφαρμογή του εμβολιασμού, σε χώρες με υψηλή εμβολιαστική κάλυψη μειώθηκε η επίπτωση της νόσου έως 98% και σταμάτησε η εμφάνιση επιδημικών κύκλων. Υπολογίζεται ότι το 2007 η εμβολιαστική κάλυψη με μία δόση εμβολίου παγκοσμίως έφθασε το 82% και οι θάνατοι μειώθηκαν από 750.000 σε 197.000.

Η ιλαρά αποτελεί την επόμενη νόσο-στόχο του ΠΟΥ προς εξάλειψη μετά την πολιομυελίτιδα.

Είναι πάντως απίστευτο! Από τα 1000 εμβολιασμένα κρούσματα της ιλαράς, πεθαίνουν 1 έως 2 άτομα, ενώ από τα 1000 ανεμβολίαστα, πεθαίνουν τα 250!!!

Η ιστορία του «αντιεμβολιαστικού κινήματος» – Πως ξεκίνησε;

Το ζήτημα των βλαβών που μπορούν να προκληθούν από τα εμβόλια, ξεκίνησε από μελέτη του γιατρού (γαστρεντερολόγου) Andrew Wakefield, με τίτλο:

«Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis, and pervasive developmental disorder in children».

Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «Lancet» το 1998, συμμετείχαν 12 παιδιά και ο Wakefield ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε σύνδεση του εμβολίου MMR, με τη πρόκληση αυτισμού. Κάπου εδώ ξεκινά το αντιεμβολιαστικό κίνημα. Η μελέτη γίνεται σημαία στα χέρια των «εναλλακτικών» θεραπευτών και των συνομωσιολόγων. Κάποιοι γράφουν βιβλία, άλλοι άρθρα, άλλοι προτείνουν εναλλακτικές μεθόδους προστασίας. Σχεδόν όλοι οι ανωτέρω, πλούτισαν βασιζόμενοι στην άγνοια του κόσμου.

Η έρευνα είχε σοβαρά προβλήματα.

Αμέσως μετά τη δημοσίευσή της, άρχισαν μελέτες για να διαπιστωθεί εάν η έρευνα του Wakefield, είχε υπόσταση. Μελέτες επί μελετών, δε κατάφεραν να αποδείξουν τους ισχυρισμούς του.

Ετσι το περιοδικό «The Lancet» ανακάλεσε την έρευνα και ο Wakefield κρίθηκε ένοχος από το Γενικό Ιατρικό Συμβούλιο, για σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα το Μάιο του 2010. Διαγράφηκε από το ιατρικό μητρώο πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούσε πλέον να ασκήσει το ιατρικό επάγγελμα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Τελικά, το 2011 η έρευνα ανακηρύχθηκε δόλια από το περιοδικό «Lancet»

Το κακό όμως μόλις είχε αρχίσει. Η δόλια  μελέτη του γαστρεντερολόγου για το MMR σε σχέση με τον αυτισμό οδήγησε σε μειωμένη χρήση του εμβολίου και έτσι οι περιπτώσεις ιλαράς αυξήθηκαν δραματικά: Το 2007 παρουσιάστηκαν 971 περιπτώσεις στην Αγγλία και την Ουαλία (η μεγαλύτερη άνοδος που παρουσιάστηκε ποτέ σε περιστατικά ιλαράς, δεδομένου ότι άρχισαν να τηρούνται αρχεία το 1995), ενώ το 2005 το ξέσπασμα ιλαράς στην Ιντιάνα των ΗΠΑ αποδόθηκε σε παιδιά των οποίων οι γονείς αρνήθηκαν τον εμβολιασμό.

Κατά την περίοδο 2004-2014 καταγράφηκαν δυο επιδημίες ιλαράς εκ των οποίων η πρώτη το 2005-2006 που ήταν η πρώτη επιδημία εθνικής κλίμακας από το 1996. Η επιδημία επιβεβαίωσε τη συνεχιζόμενη κυκλοφορία του ιού ιλαράς στην Ελλάδα και ανέδειξε το ρόλο των πληθυσμών με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη, όπως οι αθίγγανοι και οι μετανάστες. Η επιδημία ξεκίνησε σε πληθυσμό ρομά στη Βόρεια Ελλάδα και επεκτάθηκε σε άλλα τμήματα. Αφορούσε κυρίως μικρά παιδιά από κοινότητες ρομά, μετανάστες, καθώς και άτομα 15-29 ετών και 30-39 ετών από το γενικό πληθυσμό, μεταξύ των οποίων υπήρχαν επίνοσοι στην ιλαρά, καθώς ήταν ανεμβολίαστοι ή ατελώς εμβολιασμένοι.

Η δεύτερη επιδημία καταγράφηκε το 2010-2011. Αφετηρία της επιδημίας αποτέλεσαν κρούσματα Βουλγαρικής υπηκοότητας που εργάζονταν εποχικά στη χώρα μας και πιθανά σχετίζονταν με τη μεγάλη επιδημία ιλαράς στη Βουλγαρία. Η πλειοψηφία των ασθενών βουλγαρικής υπηκοότητας ήταν ανεμβολίαστα παιδιά κυρίως ηλικίας 1-4 ετών. Η επιδημία επεκτάθηκε σε άτομα Ελληνικής υπηκοότητας που ήταν Έλληνες ρομά, στην πλειοψηφία τους ανεμβολίαστα παιδιά κυρίως ηλικίας 1-4 ετών, και Έλληνες που δεν ανήκαν σε ειδική πληθυσμιακή ομάδα, στην πλειοψηφία τους ηλικίας >20 ετών ανεμβολίαστοι ή ατελώς εμβολιασμένοι.

Είναι αλήθεια ότι το εμβόλιο MMR μπορεί να προκαλέσει κάποιου είδους εγκεφαλίτιδα σε συχνότητα 1 περιστατικό σε κάθε 1.000.000 δόσεις εμβολίου. Αντίθετα η ίδια η νόσος ιλαρά μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλίτιδα 1.000 φορές πιο συχνά, δηλαδή 1 περιστατικό κάθε 1.000 άτομα που νοσούν, και 1 θάνατο κάθε 3.000 νοσήσεις.

Οι αντιεμβολιαστές διατείνονται πως το εμβόλιο MMR μπορεί να έχει σοβαρότατες παρενέργειες που φτάνουν μέχρι το θάνατο. Το CDC όμως υποστηρίζει πως σε παγκόσμιο επίπεδο, 20.000.000 άνθρωποι ασθενούν από ιλαρά κάθε χρόνο.Το 0,2% έως το 10% αυτών που θα νοσήσουν, θα πεθάνουν. Το ποσοστό διαφοροποιείτε διότι επηρεάζεται από παράγοντες όπως ο υποσιτισμός. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά μεταδοτικό αερόβιο ιό.

 Το 1990, οι θάνατοι ήταν 545.000.

Το 2013, ήταν 96.000 και το 2014, αυξήθηκαν στους 112.900.

Δηλαδή 13 θάνατοι την ώρα, με τη συντριπτική πλειοψηφία να είναι παιδιά κάτω των 5 ετών.

Οι αριθμοί είναι καταιγιστικοί και αποδεικνύουν πως το αντιεμβολιαστικό κίνημα είναι υπεύθυνο για τις συντριπτικές επιπτώσεις με χιλιάδες νοσήσεις, εκατοντάδες αναπηρίες και δεκάδες θανάτους.

ΗΡΩ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

ΠΗΓΕΣ

ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΚΕΕΛΠΝΟ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑΣ