ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟ ΝΕΡΟ - ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΕΙΝΑΙ;

"Στη δημοσιότητα έδωσαν οι Οικολόγοι Πράσινοι, τα ονόματα των εταιρειών  εμφιαλωμένων νερών στα οποία, σύμφωνα με μετρήσεις που έκαναν με δική τους  πρωτοβουλία, εντοπίστηκαν υψηλές συγκεντρώσεις του άκρως τοξικού εξασθενούς  χρωμίου. Όπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους προέβησαν στη γνωστοποίηση των  εταιρειών γιατί αν και τα στοιχεία βρίσκονται από τις 23 Δεκεμβρίου στη διάθεση  του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου δεν ασχολήθηκε, όπως λένε, με το θέμα. Όπως  χαρακτηριστικά επισημαίνουν «τη στιγμή, όπου η πολιτεία δεν αναλαμβάνει τις  υποχρεώσεις που της αναλογούν, εμείς δεν μπορούμε να κρατήσουμε μυστικά τα  αποτελέσματα των δικών μας, έστω μη εξαντλητικών, ερευνών». Δείτε τους  πίνακες απο κάτω

Οι Οικολόγοι Πράσινοι ανέθεσαν σε ιδιωτικό εργαστήριο την εξέταση 9 εμφιαλωμένων  νερών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πρόβλημα εντοπίστηκε στο εμφιαλωμένο νερό 3 εταιρειών. Σε μια μάλιστα περίπτωση η συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου  ήταν 22ppb «χίλιες φορές υψηλότερη από το στόχο ασφαλείας της ανθρώπινης υγείας (0,02  ppb) που έθεσε τον Ιούλιο η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας στην Καλιφόρνια  και δέκα φορές υψηλότερη από το όριο των 2ppb που έθεσε η πρόσφατη δικαστική  απόφαση του Πρωτοδικείου Χαλκίδας αποκλειστικά και μόνον όμως για τον πρώην Δήμο  Μεσσαπίας». Στην ανακοίνωση επισημαίνεται πάντως ότι η έρευνα δεν ήταν  εξαντλητική καθώς και ότι «όλες οι μάρκες (και αυτές που βρέθηκαν θετικές στο  εξασθενές) βρίσκονται εντός των υφιστάμενων ορίων για ολικό χρώμιο (50ppb), συνεπώς η κυκλοφορία τους είναι νόμιμη». Το θέμα του εξασθενούς χρωμίου έθεσε  πρόσφατα και ο ΕΦΕΤ, ο οποίος με ανακοίνωσή υπογράμμισε ότι αναγνωρίζει τον  κίνδυνο από το εξασθενές χρώμιο στα εμφιαλωμένα και την ανάγκη θεσμοθέτησης  ορίου, αλλά παράλληλα ξεκαθάρισε πως τέτοιους ελέγχους δεν ενεργεί."
ΠΗΓ Η:http://www.alexiptoto.com/

Τι ακριβώς είναι το χρώμιο

Το χρώμιο είναι ένα μεταλλικό στοιχείο, άοσμο και σκληρό. Ανακαλύφθηκε το 1797 από τον γάλλο Louis Vauquelin και ονομάστηκε chromium από την ελληνική λέξη «χρώμα», επειδή όλες οι ενώσεις του έχουν έντονο χρώμα και χρησιμοποιούνται κυρίως ως βαφές. Το συναντάμε σε πολλές διαφορετικές μορφές. Oι κυριότερες όμως είναι: 
Το μεταλλικό χρώμιο: Χρησιμοποιείται στη μεταλλουργία κυρίως για την παρασκευή του ανοξείδωτου χάλυβα, αλλά και κραμάτων σιδήρου, αργιλίου κλπ. 
Το τρισθενές χρώμιο ή Cr (III): Συναντάται στη φύση ως ορυκτό (σιδηροχρωμίτης) και είναι ένα βασικό διατροφικό ιχνοστοιχείο που ενεργοποιεί την ινσουλίνη. 
Το εξασθενές χρώμιο ή Cr (VI): Είναι μια ένωση του χρωμίου ιδιαίτερα τοξική και καρκινογόνος. Το εξασθενές χρώμιο θεωρείται επικίνδυνο ακόμα και σε ελάχιστες ποσότητες. Δεν υπάρχει στη φύση ελεύθερο παρά μόνο σε κάποια σπάνια ορυκτά, όπως π.χ. στον κροκοΐτη, που συναντάται στη Σιβηρία. Γι’ αυτό, όπου αλλού το συναντάμε, είναι αποτέλεσμα ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Παράγεται κυρίως από βιομηχανικές διεργασίες (π.χ. αποτέφρωση αποβλήτων, κατασκευή χάλυβα κλπ). 


Πώς το χρώμιο ρυπαίνει το περιβάλλον

Oι αιτίες για τις υψηλές τιμές σε χρώμιο, που εντοπίζονται σε υπόγεια ή και επιφανειακά νερά, αποδίδονται σε απόβλητα που προέρχονται κυρίως από βιομηχανικές μονάδες (βυρσοδεψία, βιομηχανίες παραγωγής χρωμάτων, τσιμέντων κλπ.). Αυτό συμβαίνει είτε γιατί μεγάλες επιχειρήσεις, παρόλο που διαθέτουν εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού, δεν τις χρησιμοποιούν, ρίχνοντας σε ρέματα και ποτάμια ανεπεξέργαστα τοξικά απόβλητα, είτε γιατί μικρότερου μεγέθους επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν υποχρέωση να μεταφέρουν με βυτιοφόρα σε εγκαταστάσεις προς επεξεργασία τα λύματά τους, δεν το κάνουν. Αντί γι’ αυτό, τα αδειάζουν στον κοντινότερο ποταμό ή λίμνη μέσω κρυφών αγωγών που έχουν κατασκευάσει.

Τα όρια του εξασθενούς χρωμίου 

O Παγκόσμιος Oργανισμός Υγείας αναφέρει ως ανώτατο όριο συγκέντρωσης ολικού χρωμίου στο πόσιμο νερό τα 50 μικρογραμμάρια ανά λίτρο, χωρίς να κάνει όμως το διαχωρισμό μεταξύ τρισθενούς και εξασθενούς. Έτσι, ακόμα και όταν το εξασθενές, που είναι άκρως τοξικό, είναι 48 μικρογραμμάρια, θεωρείται σύμφωνα με τη νομοθεσία ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Oι περισσότεροι ειδικοί όμως διαφωνούν, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχουν ασφαλή όρια για την προστασία μας από καρκινογόνους παράγοντες και ότι όσο πιο χαμηλή είναι η έκθεσή μας σε αυτές τόσο το καλύτερο. Πολλοί μάλιστα τονίζουν ότι το εξασθενές χρώμιο πρέπει να είναι μηδενικό στο πόσιμο νερό.