Κλισέ είναι μία ανάγλυφη πλάκα, συνήθως μεταλλική, που χρησιμοποιείται
στην τυπογραφία για την αναπαραγωγή κειμένων, εικόνων ή και ολόκληρων σελίδων. Στην καθημερινότητα όμως, σημαίνει τον στερεότυπο
τρόπο έκφρασης, συμπεριφοράς κτλ., που έχει καταντήσει κενός περιεχομένου από
την υπερβολική χρήση.
Είμαι σίγουρη πως οι περισσότεροι από εσάς όταν ακούτε μια
τέτοια τετριμμένη φράση σας πιάνει ναυτία και θέλετε (το λιγότερο) να
χαστουκίσετε αυτόν που τη λέει. Ιδού λοιπόν μια λίστα από τις πιο
χρησιμοποιημένες εκφράσεις που ακούγονται συχνά.
Δεν υπάρχει λέμε
Δώσε πόνο
Πιο (πχ βλάκας) πεθαίνεις
Το χρήμα δεν φέρνει ευτυχία
Η δουλειά δεν είναι ντροπή
ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ
Φράσεις γραμμένες σε τοίχους, χιλιοειπωμένες και
κλισεδιάρικες :
Και οι τοίχοι έχουν μιλιά
Κάτω τα κόμματα ζήτω οι τελείες
Εμπρός στον έτσι που χάραξε ο τέτοιος
Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του
Ο καρκίνος κόβει το τσιγάρο.
ΣΤΑ «ΚΑΦΕΝΕΙΑ» ΠΟΥ ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΖΩΕΣ
Στα καφενεία, στις παρέες, στις φιλικές συγκεντρώσεις, στα
πανηγύρια, τα κλισέ είναι στο φόρτε τους :
Ο έρωτας περνάει απ’ το στομάχι
Το ξέρει κι η κουτσή
Μαρία
Τυχαίο; Δεν νομίζω
Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές
Νηστικό αρκούδι δεν
χορεύει
Η γριά κότα έχει το ζουμί…
ΑΠΟ ΤΑ ΕΔΡΑΝΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ :
Βγαίνουμε στις αγορές
Πρέπει να βρεθεί λύση για τα κόκκινα δάνεια
Βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος
Λεφτά υπάρχουν
Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας…
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ :
Καλημέρα μπάρμπα κουκιά σπέρνω
Λέμε καλά για να είμαστε καλά
Περπατάω για να μην σκέφτομαι
Όλοι εκεί θα πάμε
Δεν ήταν άνθρωπος μάλαμα ήταν …
ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΤΥΧΕΡΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ :
Αν έχεις τύχει διάβαινε…
ΣΤΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ :
Μη κοιτάς τα πόδια μου τα στραβά δες την τύχη μου την ίσια…
ΣΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ :
Έχω την αίσθηση
Το μικρό αγγελούδι
Το ανθρωπόμορφο τέρας
Πολύκροτη δίκη
Βαρύς ο πέλεκυς της δικαιοσύνης
Άγριο ανθρωποκυνηγητό
Σκόρπισαν το τρόμο
Ξεκαθάρισμα λογαριασμών
Έπεσε στα δίχτυα των ναρκωτικών
Σάλο έχουν προκαλέσει
Καμίνι έγινε
Μια όαση δροσιάς
Σε θρίλερ εξελίσσεται,
Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούν,
Θύελλα διαμαρτυριών…
ΘΡΗΣΚΕΙΑ :
Αψηφώντας το κρύο βούτηξαν στα παγωμένα νερά
Πλήθος πιστών
Με λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια
Άγιο είχε
Στη γειτονιά των αγγέλων.…
ΟΙ «ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ» :
Όταν θέλεις κάτι πολύ το Σύμπαν
συνωμοτεί για να το αποκτήσεις
Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού
Σημασία δεν έχει η εμφάνιση αλλά
ο εσωτερικός κόσμος
Αν δώσεις ένα ψάρι σε κάποιον θα
χορτάσει αλλά αν του μάθεις να ψαρεύει δεν θα πεινάσει ποτέ
Μη κάνεις αυτό που δεν θέλεις να
σου κάνουν
Η ελευθερία σου τελειώνει εκεί
που αρχίζει η ελευθερία του άλλου
ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΚΙΑ ΤΟΥΣ :
Ο Γιώργος Σεφέρης για τον Άγγελο Σικελιανό : «Αυτός ο
λυρισμός γορίλλα που θέλει όλα να τα καταβροχθίσει».
Ο Μποντλέρ για τον Βολταίρο : «Ο βασικός λόγος για την
πλήξη που νιώθω στη Γαλλία είναι ότι όλοι θυμίζουν τον Βολταίρο, αυτόν τον
πρίγκιπα του επιφανειακού, αυτόν τον αντικαλλιτέχνη».
Ο Γιάννης Ψυχάρης για τον Καβάφη : «Ο Καβάφης δεν είναι
ποιητής, είναι τζουτζές».
Ο Μάρτιν Εϊμις για
τον Θερβάντες : «Το διάβασμα του Δον Κιχώτη μπορεί να συγκριθεί με μια αρμένικη
βίζιτα ηλικιωμένου συγγενούς που δεν σταματά να σε ζαλίζει με τις φάρσες του,
τις βρώμικες συνήθειές του, τις ατέλειωτες περιγραφές ακατανόητων αναμνήσεων. Όταν
επιτέλους τελειώσει η εμπειρία και ο γέρος φύγει (στη σελίδα 845), σού έρχεται
να βάλεις τα κλάματα. Και δεν πρόκειται για δάκρυα ανακούφισης ή μετάνοιας,
αλλά για δάκρυα περηφάνιας που κατάφερες να φτάσεις μέχρι το τέλος.
Ο Γουίλιαμ Φόκνερ για τον Μαρκ Τουέιν : «Γραφιάς της πλάκας
που στην Ευρώπη δεν θα τον είχαν ούτε για τέταρτης κατηγορίας συγγραφέα. Βρήκε
κάτι ξεχασμένους λογοτεχνικούς σκελετούς, τους έντυσε με τοπικό χρώμα και
κατάφερε να συγκινήσει τους επιφανειακούς και τους τεμπέληδες».
Η Βιρτζίνια Γουλφ για τον «Οδυσσέα» του Τζέιμς Τζόις : «Το
έργο ενός νοσηρού προπτυχιακού φοιτητή που ξύνει διαρκώς τα σπυριά του». 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου