ΒΓΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ

Μια παλιότερη είδηση με ιδιαίτερη σημασία (Δημοσιεύτηκε στην Ημηρεσία 1/2/2013)

 Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν

«Η Ισλανδία κατάφερε να υπερβεί με επιτυχία την κρίση, επειδή την αντιμετώπισε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι χώρες της ευρωζώνης. Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» λέει στην Deutsche Welle σήμερα o πρόεδρος της χώρας Ολ. Γκρίμσον. Ένα από τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 ήταν η Ισλανδία.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η κατάσταση της τότε ήταν χειρότερη και από εκείνη της Ελλάδας. Σήμερα, όμως, η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Η οικονομία αναπτύσσεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και η ανεργία μειώνεται. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ισλανδίας Όλαφουρ Γκρίμσον, η ανάκαμψη οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ισλανδοί αντιμετώπισαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο την κρίση σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης. Και όπως επισήμανε στην Deutsche Welle ο πρόεδρος Όλαφουρ Γκρίμσον:
«Κατ` αρχήν διαπιστώσαμε νωρίς πως δεν πρόκειται μόνο για μια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά για μια βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση. Και αυτό μας οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις στα εν λόγω πεδία. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν» Η Ισλανδία δεν έσωσε τις προβληματικές της τράπεζες Η Ισλανδία δεν έσωσε τις προβληματικές της τράπεζες. Επιδιώξαμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη και παράλληλα να αλλάξουμε τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων. Ο δεύτερος λόγος της επιτυχίας είναι ότι δεν τηρήσαμε τις δυτικές συνταγές για την αντιμετώπιση της κρίσης».

Με λίγα λόγια η Ισλανδία δεν έκανε τίποτε για να διασώσεις τις τράπεζές της, όπως τονίζει ο Όλαφουρ Γκρίμσον, εξηγώντας τους λόγους. «Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Διερωτήθηκα πολλές φορές γιατί να αντιμετωπίζουμε τις τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τις τράπεζες από άλλες επιχειρήσεις; Οι τράπεζες είναι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και όταν διαπράττουν μεγάλα λάθη θα πρέπει να χρεοκοπούν. Σε διαφορετική περίπτωση τους δημιουργούμε την εντύπωση πως μπορούν να παίρνουν μεγάλα ρίσκα χωρίς ευθύνη. Δεν γίνεται όταν έχουν επιτυχία να σημειώνουν μεγάλα κέρδη και όταν αποτυγχάνουν να καλείται ο φορολογούμενος να πληρώσει τον λογαριασμό», εξηγεί ο ισλανδός πρόεδρος. «Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας»
Ο Όλαφουρ Γκρίμσον δεν κρύβει ότι επικρίθηκε έντονα η ισλανδική πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί θεσμοί εξέφρασαν την αντίθεσή τους στον ισλανδικό δρόμο. Ακόμη και σήμερα πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ισλανδία τα κατάφερε επειδή απλά είχε το δικό της νόμισμα και δεν ήταν μέλος της ευρωζώνης. «Φυσικά και βοήθησε πολύ το γεγονός ότι είχαμε το δικό μας νόμισμα. Προχωρήσαμε στην υποτίμηση της κορώνας και αυτό ήταν σημαντικό. Ωστόσο, όλες οι άλλες κινήσεις που κάναμε δεν είχαν σχέση με την υποτίμηση. Στηρίξαμε το σύστημα προνοίας. Δώσαμε τη δυνατότητα στους πολίτες να συμμετάσχουν στις πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και φτιάξαμε άλλες. Αυτά θα τα κάναμε ακόμη και εάν ήμασταν μέλος της ευρωζώνης», διευκρινίζει ο ισλανδός πρόεδρος.
Το ΔΝΤ διδάχθηκε πολλά από την ισλανδική εμπειρία Σε ποιο βαθμό όμως μπορεί το ισλανδικό παράδειγμα να ακολουθηθεί από την καγκελάριο Μέρκελ, την διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και τους άλλους παίκτες που διαχειρίζονται την κρίση στην ευρωζώνη; «Η ισλανδική εμπειρία μπορεί να λειτουργήσει ως „εγερτήριο κάλεσμα“ για τους άλλους. Να τους κάνει να επανεξετάσουν τις καθεστηκυίες στρατηγικές των τελευταίων 30 ετών. Η αντίδραση του ΔΝΤ στην ισλανδική περίπτωση ήταν ενδιαφέρουσα. Το πρόγραμμα διαχείρισης της κρίσης του ΔΝΤ ολοκληρώθηκε πριν από ενάμισι χρόνο. Στην αποχαιρετιστήρια σύσκεψη, οι υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι του ΔΝΤ παραδέχθηκαν ότι διδάχθηκαν πολλά από την ισλανδική εμπειρία», καταλήγει ο Όλαφουρ Γκρίμσον.

Πηγή: Deutshe Welle

ΤΑ ΨΗΦΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

---

Αφορμή για τις γραμμές που θα ακολουθήσουν, αποτέλεσαν οι έντονες -και στην περιοχή μας πλέον- κινήσεις, που δηλώνουν ξεκάθαρα την επιθυμία κάποιων να «λάβουν θέσεις εκκίνησης», προλαμβάνοντας ή και προκαλώντας (κατ’ επιθυμία τους) τις πολιτικές εξελίξεις.
Ξεκινώντας από τα όσα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία, οι κινήσεις που έγιναν όλο το προηγούμενο διάστημα και συνεχίζουν να γίνονται αυτό τον καιρό στο χώρο της «προοδευτικής κεντροαριστεράς», σηματοδοτούν μία προσπάθεια επανάκαμψης στο προσκήνιο, ενός πολιτικού κατεστημένου που (κατά τη γνώμη μου) φέρει ακέραια την ευθύνη για την πολιτική απαξίωση αλλά και την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση που βιώνει σήμερα ο λαός και η πατρίδα μας.
Θεωρώντας περιττή την ιστορική αναδρομή σε πολιτικά γεγονότα του παρελθόντος, μιας και το θέμα μας έχει να κάνει με τα όσα σήμερα συμβαίνουν, θ’ αναφερθώ στον Απρίλιο του 2014 όταν ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου σε τηλεοπτική του συνέντευξη στο Bloomberg με φόντο την Ακρόπολη, είχε απορρίψει τις κατηγορίες περί υπονόμευσης της (τότε) κυβέρνησης, χαρακτηρίζοντας μάλιστα ως  «Πρωταπριλιάτικο και επικίνδυνο αστείο τις φήμες περί ίδρυσης νέου κόμματος».
Εννέα μήνες μετά, και τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ο κ. Παπανδρέου ανακοινώνει επίσημα την ίδρυση του «Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών». Στο νέο αυτό κόμμα, εντάσσονται και οι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ Γ. Πεταλωτής, Φ. Σαχινίδης, Δ. Ρέππας, Φ. Πετσάλνικος και Μ. Καρχιμάκης.
Από τον Ιανουάριο δε του 2017, το «Κίνημα» του κ. Παπανδρέου συμμετέχει ως συνιστώσα (διατηρώντας την αυτονομία του) στην «Δημοκρατική Συμπαράταξη» της οποίας ηγείται η κα Φ. Γεννηματά.
Τον Μάρτιο του 2017, τρεις πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, η Ά. Διαμαντοπούλου, ο Γ. Φλωρίδης και ο Γ. Ραγκούσης, σε εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών, ανακοινώνουν την ίδρυση του πολιτικού φορέα «Ώρα Αποφάσεων».
Αποτελεί αξιοσημείωτο δε ότι στην εκδήλωση εκείνη, είχαν παρευρεθεί τρεις (τουλάχιστον) από τους σημερινούς υποψηφίους για την προεδρία της … «Δημοκρατικής Συμπαράταξης» (αν μπορεί κάποιος να υποθέσει το όνομα του φορέα ο οποίος … αναζητεί νέο πρόεδρο). Οι Γ. Ραγκούσης, Στ. Θεοδωράκης και Γ. Καμίνης.
Σημειώνεται δε ότι πρόσφατα και «μετά τη συνεδρίαση της πανελλαδικής Συντονιστικής της Επιτροπής, η «Ώρα Αποφάσεων» αποφάσισε να σταθεί θετικά στο εγχείρημα της ίδρυσης νέου φορέα της Κεντροαριστεράς και την εκλογή αρχηγού που βρίσκονται σε εξέλιξη, διατηρώντας ωστόσο τις σοβαρές επιφυλάξεις της», όπως αναφέρουν πρόσφατα δημοσιεύματα, τονίζοντας ωστόσο ότι «θα εκφραστεί, θα παρέμβει και θα πορευτεί πολιτικά κατά την διάρκεια των διαδικασιών καθώς και μετά την ολοκλήρωσή τους», μη παραλείποντας να αναφέρει ότι θα σταθεί «μη αντιπαρατιθέμενη πολιτικά» στο νέο αυτό πολιτικό φορέα.
Δεν περιμέναμε και κάτι διαφορετικό, θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς.
Πριν λίγες δε ημέρες, από το «Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών» του κ. Παπανδρέου, έγινε γνωστό ότι ο ίδιος, μπορεί μεν να μην διεκδικεί την προεδρία του «νέου» φορέα, εν τούτοις δήλωσε ότι «θα είναι «στρατιώτης» και «εγγυητής» της προσπάθειας για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς» ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει ότι «κάθε διαδικαστική λεπτομέρεια στην εκλογική διαδικασία για τον επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, σχετίζεται με την οικοδόμηση ενός κλίματος εμπιστοσύνης … το κλίμα αυτό θα συμβάλει ώστε να διεξαχθεί τις επόμενες εβδομάδες ένας ουσιαστικός διάλογος, με εναλλακτικές θέσεις και προτάσεις για τη μετατροπή των αξιακών προτεραιοτήτων μας σε πολιτικές πρωτοβουλίες και πράξεις. Συνακόλουθα θα βοηθήσει και στην αναζωογόνηση της σχέσης εμπιστοσύνης με τους πολίτες»
Όσο συνηθισμένος κι αν είναι κανείς στον ξύλινο πολιτικό λόγο, η τελευταία πρόταση είναι δηλωτική του ξεκάθαρου (και αποκλειστικού) σκοπού για τον οποίο δημιουργείται ο «νέος» αυτός πολιτικός φορέας.

Τα ψηφαλάκια

Τον κύριο όμως ρόλο συγκράτησης των ψηφοφόρων οι οποίοι παραδοσιακά αποφασίζουν να στηρίξουν επιλογές που, είτε τοποθετούνται ιδεολογικά στο χώρο του κέντρου, είτε απηυδισμένοι από τις πολιτικές επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων, «κινούνται» μεταξύ κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς, με βάση το προσωπικό τους κριτήριο της μη επιλογής των άκρων, και όχι απαραίτητα ταυτισμένοι με το σύνολο των ιδεολογικών τοποθετήσεων των κομμάτων που επιλέγουν, ανέλαβε από το Φεβρουάριο του 2014 ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης με την ίδρυση του πολιτικού φορέα «Το Ποτάμι».
Συγκέντρωσε από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του τα «βλέμματα» των κυρίαρχων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας, σε βαθμό μάλιστα που ακόμη και ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ κ. Κρεμαστινός να αναφέρει σε ραδιοφωνική του συνέντευξη «Όλοι το βλέπουν καχύποπτα και, βεβαίως, έχουν δίκιο … μια κίνηση η οποία γίνεται έτσι ξαφνικά δεν περιμένει κανένας να έχει τόση αποδοχή από τα Μέσα Ενημερώσεως– …  ένα κόμμα που δεν έχει αρχίσει, που δεν έχει μέλη, που δεν έχει πρόγραμμα, που δεν έχει τίποτα, τι να σας πω, η αποδοχή από τα Μέσα Ενημερώσεως μοιάζει με μεγάλη διαφήμιση … Αυτή είναι η πραγματικότητα χωρίς υπερβολές», καταλαβαίνει κανείς ότι η ίδρυση αυτού του πολιτικού φορέα, είναι πολύ πιθανό να είχε τη στήριξη (αν δεν προέκυψε ως  πρωτοβουλία) σημαντικών προσώπων, είτε του πολιτικού είτε και του επιχειρηματικού τοπίου της χώρας. 
Οι ίδιοι λοιπόν άνθρωποι που αποφάσιζαν ή επηρέαζαν σημαντικά (αν δεν κατεύθυναν) τα πολιτικά πράγματα της χώρας, από τα μέσα (τουλάχιστον) της δεκαετίας του ’80, «στοιχήθηκαν» και συνεχίζουν να «στοιχίζονται», οι ίδιοι ή οι διάδοχοί τους, πίσω από διάφορες πολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες -το πιο λογικό είναι- να μεταφέρουν κατ’ ουσία και πράξη, την ιδιοτέλεια των προσωπικών τους επιδιώξεων, στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Προσέξτε: Φεβρουάριος 2014 «Το Ποτάμι», Ιανουάριος 2015 «Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών», Μάρτιος 2017 «Ώρα Αποφάσεων».
Τρεις πολιτικοί φορείς, στο χώρο της αναφερόμενης ως «προοδευτικής κεντροαριστεράς», που ιδρύθηκαν είτε από πρώην υπουργούς, είτε από πρώην Πρωθυπουργό, είτε απόλαυσαν τη μέγιστη «προσοχή» των κραταιών ΜΜΕ της χώρας, σε διάστημα δύο μόλις ετών, χωρίς να αναφερθεί η ίδρυση και άλλων κινήσεων, όπως αυτή του κ. Α. Λοβέρδου (με τη «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα»), ή του κ. Β. Οικονόμου (με τον «Δημοκρατικό Σύνδεσμο»).
Θα μπορούσε βεβαίως κανείς να υποθέσει, ότι κάτι τέτοιο αποτελούσε «πρόταγμα της κοινωνίας», ή ότι «υπήρχε κενός πολιτικός χώρος που έπρεπε να καλυφθεί».
Ισχύει όμως κάτι τέτοιο ;
Σαφώς και όχι.
Πρόκειται απλά και μόνο για την προσπάθεια εκείνων που, λόγω των επιλογών τους, είτε έχουν απωλέσει εδώ και αρκετό καιρό την δυνατότητα που είχαν να «τρέφονται από τον κρατικό κορβανά», τόσο οι ίδιοι όσο και οι συνεργάτες-υποστηρικτές τους, είτε συνειδητοποιούν, όσο περνά ο καιρός όλο και περισσότερο, ότι η ελπίδα (και κρυφή ευχή) για την γρήγορη επιστροφή τους στα κυβερνητικά έδρανα, μοιάζει πλέον τόσο μάταιη, όσο και ο αγώνας του μυθικού Σίσυφου.
Άλλωστε, οι πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν σήμερα τους πολίτες στο ελληνικό κοινοβούλιο, έλαβαν ακριβώς την δύναμη και τις θέσεις που ο ελληνικός λαός αποφάσισε. Ποιος ο λόγος λοιπόν της σύμπραξης, έστω και μέσω της … επαναφοράς στο προσκήνιο, στελεχών και πολιτικών φορέων, που όχι απλά δοκιμάσθηκαν στην διακυβέρνηση της χώρας και απέτυχαν οικτρά, στέλνοντας «τον λογαριασμό» στους πολίτες, αν όχι η εκπλήρωση των μοίχιων σκέψεών τους για την … επανάληψη του καταστροφικού τους «περάσματος» ;
«Διακρίνοντας» δε ήδη το μειδίαμα στα χείλη εκείνων που διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, σκέφτονται «κι εκείνοι που αποχώρησαν από τα κόμματά τους και στελεχώνουν σήμερα την κυβέρνηση ; Γι’ αυτούς … τίποτε ;», ο αντίλογος είναι νομίζω ολοφάνερος.
Έμπειρα κυβερνητικά στελέχη, πολιτικών φορέων που κυβέρνησαν αυτό τον τόπο, όταν κάποια στιγμή της πολιτικής ή/και κυβερνητικής τους σταδιοδρομίας, συνειδητοποίησαν ότι οι κεντρικές πολιτικές αποφάσεις των κομμάτων στα οποία ήταν ενταγμένοι, όχι απλά υπερέβαιναν αλλά αντέβαιναν όσα η συνείδησή τους επέβαλε, επέλεξαν να ακολουθήσουν τη συνείδησή τους και όχι τα κόμματά τους.
Αποχώρησαν ή διεγράφησαν από αυτά, όντας κυβερνητικά στελέχη, είτε για να ενταχθούν στον «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.» ως τον πολιτικό εκείνο φορέα στο χώρο της κεντροαριστεράς, με μικρή (τότε) εκλογική απήχηση, ο οποίος όμως -κατά την προσωπική τους εκτίμηση- εκπροσωπούσε σε μεγαλύτερο βαθμό όσα οι ίδιοι πίστευαν, είτε δημιούργησαν τους «Ανεξάρτητους Έλληνες», έναν πολιτικό φορέα που δημιουργήθηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο, κατ’ απαίτηση μιας μερίδας πολιτών οι οποίοι ένιωθαν ότι δεν τους εκπροσωπούσε κανένας από τους ήδη υπάρχοντες.
Όχι εκ του ασφαλούς. Όχι χωρίς κόστος.
Και βέβαια, χωρίς ν’ «αφήνουν στο πόδι τους» τον γιο, την κόρη ή τον … ανηψιό τους.
Κάτι που φαίνεται ότι αποτελεί … δόγμα στο κόμμα (κυρίως) της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν σκεφθεί και υπολογίσει κανείς το πόσοι και πόσες από τους νυν ή και παλαιότερους βουλευτές της «Νέας Δημοκρατίας», τυπικά και ουσιαστικά «μεταβίβασαν» την βουλευτική τους έδρα, στους άμεσους ή έμμεσους συγγενείς τους.
Κι επειδή σήμερα ο πρόεδρος του κόμματος, γόνος και ο ίδιος μιας εκ των οικογενειών που εδώ και δεκαετίες «πληροί τα κριτήρια ένταξης στον ορισμό της οικογενειοκρατίας» στην Ελλάδα, στην προσπάθειά του να παρουσιάσει μία νέα αλλά άκρως πλασματική εικόνα για το κόμμα στο οποίο «άρχει», μπορεί να στέλνει με τις αποφάσεις του το μήνυμα πως «κάτι άλλαξε», εν τούτοις, είναι νομίζω δεδομένο πως αυτό που δεν έχει σε καμία περίπτωση αλλάξει, είναι η «νοοτροπία εξουσίας» που διακατέχει τα στελέχη του κόμματος.
Μία νοοτροπία που έχει «εμποτισθεί στα κύτταρα» των στελεχών του, οδηγώντας τα σε συμπεριφορές που κάνουν σχεδόν «απτό» το φαινόμενο, κάθε φορά που με λόγια ή πράξεις τους, απευθύνουν είτε την κριτική τους προς την κυβέρνηση, είτε επιχειρηματολογούν (όταν όντως σπανίως το κάνουν), για την υπεράσπιση των θέσεών τους.
Αλλά αυτό, δεν είναι αποκλειστικό «προνόμιο» των στελεχών της ΝΔ.
Όταν λοιπόν διαχρονικά, τα … 3/5 σχεδόν των βουλευτών, κυρίως του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που όχι απλά κατέρχονται ως υποψήφιοι/ες, αλλά … εκλέγονται, καταλαμβάνοντας μάλιστα υπουργικές θέσεις, είναι γιοι, κόρες, αδελφοί, ανήψια ή ότι άλλο, γνωστών οικογενειών της πολιτικής στην Ελλάδα, τι άλλο μπορεί να υποθέσει κανείς, εκτός του ότι η «νοοτροπία εξουσίας» που έχουν αναπτύξει, τους οδηγεί στο (εύλογο για τους ίδιους) συμπέρασμα ότι, όπως ο πατέρας επιθυμεί κάποιος εκ των στενότερων συγγενών του να συνεχίσει την … οικογενειακή επιχείρηση, ή (κι ας χαρακτηρισθεί το παράδειγμα ως … ακραίο) ο «ελέω Θεού» μονάρχης, στέφει ως διάδοχο στο «θρόνο» τον γιο του, έτσι ακριβώς και οι «ελέω Προέδρου» και γονέα, θείου κλπ, εν ενεργεία ή πρώην βουλευτή, δίνουν το χρίσμα της διαδοχής τους στα βουλευτικά έδρανα, στους άμμεσους ή έμμεσους συγγενείς τους.
Και είναι τόσο δεδομένη πλέον η «διαδικασία», που η όποια παρέκκλιση από αυτή είναι ικανή να προκαλέσει τριγμούς ακόμη και στη θέση του ίδιου του προέδρου του κόμματος.
Βλέπετε … τα σόγια, μπορεί να στηρίζονται μεταξύ τους, δημιουργούν όμως και στενούς κύκλους κοινών συμφερόντων.
Κι όταν αυτά τα συμφέροντα, δεν μπορούν να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες που θα τους επέτρεπαν να … αναπτύξουν την δυναμική τους (για να το θέσουμε κομψά), είτε στην πολτική, είτε στην … επιχειρηματική ζωή της χώρας (λόγω της απώλειας της εξουσίας), τότε επέρχεται -το λιγότερο- ο εκνευρισμός.
Δηλωτικό ίσως αυτού του εκνευρισμού, ο οποίος μπορεί να γίνει κατανοητός μόνο αν συνδυάσει κανείς την απώλεια της εξουσίας σε σχέση με τη «νοοτροπία εξουσίας» που αναφέρθηκαν προηγουμένως, οι συχνότατες πλέον φωνασκίες εντός του ελληνικού κοινοβουλίου, ακόμη και με τη χρήση εκφράσεων ή λέξεων που σε παλαιότερες εποχές θα αρκούσαν για να προκαλέσουν τις αντιδράσεις ακόμη και των συναδέλφων τους στην ίδια παράταξη (και όχι χαχανητά και χειροκροτήματα), το μόνο βέβαιο αποτέλεσμα είναι η συνεχής απαξίωση τόσο των ιδίων ως πολιτικών, όσο και (κυρίως) της πολιτικής -γενικότερα- στην Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση, οι βουλευτές και τα στελέχη, τόσο της «προοδευτικής παράταξης», όσο και της «Νέας Δημοκρατίας», το μόνο που καταφέρνουν με τα λόγια, τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους, είναι το να αφήνουν μία «πικρή γεύση στα χείλη» των πολιτών.
Καμία «αναδιάταξη» ή «σύμπραξη» των δυνάμεών τους, καμία «αλλαγή πλεύσης» ή προσπάθεια να πείσουν πως άλλαξαν, δεν πρόκειται να «… βοηθήσει  στην αναζωογόνηση της σχέσης εμπιστοσύνης με τους πολίτες» (κοινώς … τα ψηφαλάκια), ώστε να τους εμπιστευθούν και πάλι τις τύχες της χώρας.
Γιατί πολύ απλά, δεν έχουν συνειδητοποιήσει (ακόμη) πως δεν αρκεί η αλλαγή ή η σύμπραξη προσώπων, για να πείσουν.
Κι από τη στιγμή που, όπως ο Πυθαγόρας ο Σάμιος είπε «… όταν κάποιος αποκτήσει συναίσθηση του κακού που έκανε, από τότε αρχίζει η διαδικασία βελτίωσής του», τα στελέχη τόσο της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης» και των συνιστωσών της, όσο και της «Νέας Δημοκρατίας», όχι απλά δεν έχουν αποκτήσει συναίσθση του κακού που έχουν προκαλέσει στην πατρίδα μας, αλλά αντίθετα, μοναδική τους επιδίωξη είναι η επιστροφή τους στην άσκηση εξουσίας (λόγω νοοτροπίας) όπως αυτοί την εννοούν, δεν τους αξίζει να την αποκτήσουν.
Το ζήτημα κύριοι είναι δομικό, κι έχει να κάνει τόσο με το «σπίτι», όσο και με τους «ενοίκους» του.

---

Του Γιώργου Τσακίρη
Ὁ Γιώργος Τσακίρης είναι μέλος τοῦ Εθνικού Συμβουλίου τῶν Ἀνεξάρτητων Ελλήνων

---

Τό διαβάσαμε στό http://www.kavalapost.gr/

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΣΤΡΟΣΚΟΝΗ

Πριν καιρό, σε κάποιο νήμα που δεν θυμάμαι, είχα γράψει πως η ζωή στον πλανήτη μας προήλθε από το σύμπαν.
Είχα πει επίσης πως όταν δημιουργήθηκαν οι ''ζώντες'' , οι συνθήκες στη γη ήταν ακατάλληλες.
Κάποιοι αμφισβήτησαν τα λεγόμενά μου και είπα πως δεν τα βγάζω από το μυαλό μου.
Χτες ασχολήθηκα με το αρχείο μου και βρήκα τελικώς μερικά σπουδαία πράγματα.

ΕΞΩΓΗΙΝΑ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
«ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ» ΕΝΟΣ ΜΕΤΕΩΡΙΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ

ΤΗΣ ΛΑΛΙΝΑΣ ΦΑΦΟΥΤΗ


ΛΟΝΔΙΝΟ

Η θεωρία ότι τα δομικά υλικά της ζωής ήρθαν στη Γη από το Διάστημα φαίνεται να ενισχύεται από τη χημική ανάλυση ενός μετεωρίτη που έχει ανακαλυφθεί στην Ανταρκτική. Ο μετεωρίτης Grave Nunataks 95229 αποδεικνύεται πλούσιος σε αμμωνία, και κατ’ επέκταση σε άζωτο, στοιχείο που αποτελεί τη βάση των πρωτεϊνών και του DNA και θεωρείται απαραίτητο συστατικό της ζωής με τη μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα.

Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο «Proceedings of the National Academy of Sciences» και διεξήχθη από ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνας και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρους, βασίζεται στην ανάλυση ενός δείγματος περίπου 4 γραμμαρίων σκόνης το οποίο εμφανίζει υψηλή περιεκτικότητα σε αμμωνία και υδρογονάνθρακες.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι μετεωρίτες σαν αυτόν θα μπορούσαν να έχουν πέσει σε αφθονία στη Γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια φέρνοντας στο περιβάλλον του νεαρού πλανήτη τα στοιχεία που ήταν απαραίτητα για να σχηματιστεί η ζωή. «Η μελέτη μας δείχνει ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν στο Διάστημα αστεροειδείς οι οποίοι, αν διαλύονταν και γίνονταν μετεωρίτες, θα μπορούσαν να «ραντίσουν» τη Γη με ένα ελκυστικό μείγμα συστατικών, μεταξύ των οποίων μεγάλες ποσότητες αμμωνίας» δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας Σάντρα Πιτσαρέλο .

Η θεωρία ότι ο πλανήτης μας «ενισχύθηκε» με συστατικά τα οποία μεταφέρθηκαν από κάποιον κομήτη ή αστεροειδή από άλλες περιοχές του Διαστήματος στηρίζεται στο γεγονός ότι οι επιστήμονες πιστεύουν πως, την εποχή που υπολογίζεται ότι εμφανίστηκε η ζωή, η Γη ακόμη σχηματιζόταν και ορισμένες βασικές χημικές ενώσεις θα πρέπει να έλειπαν από το περιβάλλον της.

Ο εντοπισμός του αζώτου στον μετεωρίτη της Ανταρκτικής θεωρείται σημαντική ένδειξη υπέρ αυτής της θεωρίας. «Ένα από τα προβλήματα με την βιολογία της νεαρής Γης είναι ότι για να συντελεστούν όλες αυτές οι προβιολογικές διεργασίες απαιτείται άφθονο άζωτο, δηλαδή αμμωνία» εξήγησε μιλώντας στο BBC η Καρολάιν Σμιθ, επιστήμονας του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου η οποία ειδικεύεται στη μελέτη των μετεωριτών. «Πολλά στοιχεία ωστόσο δείχνουν ότι η αμμωνία δεν υπήρχε σε αφθονία στη νεαρή Γη. Πού βρέθηκε λοιπόν;»

ΕΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ;

Θ. ΛΑΪΝΑΣ
 

Η άκρως τοξική φορμαλδεΰδη ίσως "γέννησε" τα δομικά υλικά της ζωής

Λονδίνο 

Νέα πειράματα φωτίζουν τις χημικές διεργασίες που έγιναν στο διάστημα και οδήγησαν στην εμφάνιση της ζωής στην Γη

Η φορμαλδεϋδη, η οποία είναι εξαιρετικά τοξική για τον άνθρωπο,μπορεί να βοήθησε στην δημιουργία της ζωής στη Γη. Αυτό προέκυψε από μια νέα έρευνα σχετικά με τις συνθήκες εμφάνισης της ζωής στον πλανήτη μας. Σύμφωνα με την έρευνα η φορμαλδεΰδη μπορεί να βοήθησε στην δημιουργία των οργανικών ενώσεων που αποτελούν τα δομικά υλικά της ζωής.

Τα οργανικά μόρια που περιέχουν άνθρακα και είναι η βάση όλων των μορφών ζωής στην Γη υπάρχουν σε στερεά μορφή σε αστεροειδείς και κομήτες. Οι επιστήμονες επί πολλά έτη προσπαθούν να ανακαλύψουν πως δημιουργήθηκαν αυτά τα "υλικά" χωρίς να έχουν μέχρι σήμερα βρει κάποια στοιχεία.
Η φορμαλδεΰδη που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο είναι ένα μόριο που βρίσκεται διάσπαρτο στο ηλιακό μας σύστημα. Επιστήμονες του Γεωφυσικού Εργαστηρίου του Ινστιτούτου Επιστημών Carnegie στην Ουάσιγκτον υποστηρίζουν ότι μπορεί τελικά η φορμαλδεΰδη να συμμετείχε στην δημιουργία αυτών των υλικών όταν το ηλιακό μας σύστημα ήταν ακόμη σε νηπιακό στάδιο ύπαρξης.

Το πείραμα
«Μπορεί να οφείλουμε την ύπαρξη μας στην διαστημική φορμαλδεΰδη γεγονός που θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει και ολίγον ειρωνικό με δεδομένο ότι η φορμαλδεΰδη αποτελεί δηλητήριο για την ζωή στην Γη» δήλωσε στον δικτυακό τόπο LiveScience. com ο Τζορτζ Κόντι, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Οι ερευνητές μελέτησαν τα αρχαιότερα είδη μετεωριτών, τους επονομαζόμενους ανθρακούχους χονδρίτες, υπολείμματα των οποίων έχουν βρεθεί και στη Γη και για τους οποίους γνωρίζουμε ότι σχηματίστηκαν μαζί με τους πλανήτες πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Οι μετεωρίτες αυτοί περιείχαν τις οργανικές ενώσεις που θεωρούνται τα δομικά υλικά της ζωής. Οι ερευνητές προσπάθησαν να βρουν στοιχεία για την προέλευση αυτών των υλικών.

Θέλοντας να δοκιμάσουν αν η φορμαλδεΰδη μπορεί να έπαιξε ρόλο στην δημιουργία αυτών των οργανικών ενώσεων οι ερευνητές σχεδίασαν μια χημική αντίδραση η οποία θεωρητικώς θα οδηγούσε στην δημιουργία των δομικών υλικών της ζωής. Χρησιμοποίησαν την φορμαλδεΰδη ως αρχικό συστατικό της αντίδρασης και περίμεναν να δουν τα αποτέλεσματα της.

Όπως διαπίστωσαν οι οργανικές ενώσεις που δημιουργήθηκαν στο εργαστήριο ήταν πανομοιότυπες με εκείνες που υπάρχουν στους ανθρακούχους χονδρίτες. Οι ερευνητές εκτιμούν πλέον βάσιμα ότι μια τέτοια χημική αντίδραση μπορεί να συνέβη και κατά την διάρκεια μορφοποίησης του ηλιακού μας συστήματος και έτσι να προέκυψαν τα υλικά που με την σειρά τους δημιούργησαν την ζωή.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ

Δομικά στοιχεία της ζωής σε μετεωρίτες
Νουκλεοτίδια που εντοπίσθηκαν σε 12 μετεωρίτες ενισχύουν τη θεωρία ότι η ζωή ήρθε στη Γη από το Διάστημα

Τα δομικά συστατικά της ζωής ίσως έφθασαν στη Γη από το Διάστημα, όπως δείχνουν αναλύσεις σε μετεωρίτες σαν αυτόν του Μέρτσινσον (στη φωτογραφία)

Ουάσινγκτον 

Νέα χημική ανάλυση σε 12 μετεωρίτες δείχνει να ενισχύει τη θεωρία ότι οι δομικοί λίθοι της ζωής έπεσαν στη Γη από τον ουρανό: οι ερευνητές ανίχνευσαν νουκλεοτίδια, τα μόρια από τα οποία συναρμολογείται η διπλή έλικα του DNA.
Ανάλογοι ισχυρισμοί εμφανίζονται κατά καιρούς στην επιστημονική βιβλιογραφία από τη δεκαετία του 1960. Πάντα όμως γίνονταν δεκτοί με σκεπτικισμό, καθώς πάντα υπήρχε πιθανότητα να είχαν μολυνθεί τα δείγματα από το DNA γήινων οργανισμών.
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο στo «Proceedings of the National Academy of Sciences», μοιάζει τώρα να αποκλείει το ενδεχόμενο μόλυνσης: εκτός από τα νουκλεοτίδια που υπάρχουν και στη Γη, η έρευνα ανίχνευσε και άλλα μόρια, τα οποία έχουν παρόμοια δομή αλλά όμως ουδέποτε έχουν ανακαλυφθεί στο έδαφος του πλανήτη.

«Καθαρά» στοιχεία

«Αυτό είναι ένα επιχείρημα κατά της ιδέας ότι κάποιος φτερνίστηκε πάνω στους μετεωρίτες» σχολίασε στο περιοδικό Time o Μάικλ Κάλαχαν, αστροβιολόγος της NASA και επικεφαλής της μελέτης.
Επιπλέον, οι ερευνητές έδειξαν με εργαστηριακά πειράματα ότι τα νουκλεοτίδια των μετεωριτών είναι δυνατό να προκύψουν αυθόρμητα από χημικές αντιδράσεις της αμμωνίας με το νερό και το υδροκυάνιο.
Με άλλα λόγια, τα νουκλεοτίδια που περιείχαν οι μετεωρίτες πρέπει να σχηματίστηκαν στο Διάστημα.
«Θα ήταν τρομερή σύμπτωση να παράγουν τα εργαστηριακά πειράματα τα ίδια πράγματα που βρήκαμε στους μετεωρίτες» σχολίασε o Κάλαχαν στην Washington Post.

Νουκλεοτίδια και άλλα βιομόρια ανιχνεύτηκαν στους 11 από τους 12 μετεωρίτες που εξετάστηκαν -οι περισσότεροι προέρχονταν από έρημες τοποθεσίες της Ανταρκτικής. Δείγματα χώματος και πάγου από τις περιοχές αυτές δεν βρέθηκαν να περιέχουν τα «εξωτικά» νουκλεοτίδια που περιείχαν οι διαστημικοί βράχοι.

Εξωτικά νουκλεοτίδια
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν δύο από τους μετεωρίτες, με τις ονομασίες Murchison και Lonewolf Nunataks 94102, οι οποίοι περιείχαν νουκλεοτίδια που δεν είχαν ξαναδεί οι ερευνητές. Περιείχαν επίσης αδενίνη και γουανίνη, δύο από τα τέσσερα χημικά «γράμματα» στον κώδικα του DNA (τα δύο άλλα είναι η θυμίνη και η κυτοσίνη).
Η έρευνα δεν εξετάζει καθόλου τη θεωρία της πανσπερμίας, μια (όχι και τόσο τρελή) θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι πρώτοι οργανισμοί στη Γη προήλθαν από κομήτες και μετεωρίτες.

Δείχνει όμως να ενισχύει τη θεωρία ότι η πρώτη ζωή στη Γη σχηματίστηκε με εξωγήινους δομικούς λίθους.
Όπως γράφουν οι ερευνητές, «οι μετεωρίτες ενδέχεται να χρησίμευσαν ως το μοριακό κιτ που προσέφερε τα απαραίτητα συστατικά για την προέλευση της ζωής στη Γη, πιθανώς και αλλού».

Στους αστεροειδείς το χημικό εργοστάσιο της ζωής; Ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορούσαν να συνθέτουν βασικές γενετικές ενώσεις

ΤΗΣ ΛΑΛΙΝΑΣ ΦΑΦΟΥΤΗ

Άμστερνταμ 

Η ανάλυση δειγμάτων του μετεωρίτη του Μέρτσινσον έχει αποκαλύψει, μεταξύ άλλων, την παρουσία αμινοξέων, βασικών συστατικών για τη ζωή.

Το ερώτημα αν τα δομικά υλικά της ζωής έφθασαν στη Γη από το Σύμπαν «βασανίζει» εδώ και πολύ καιρό τους επιστήμονες. Βασικές ζωτικές οργανικές ενώσεις έχουν εντοπιστεί σε κάποιους μετεωρίτες που έχουν φθάσει ως εμάς από το Διάστημα. Τώρα μια καινούργια έρευνα δείχνει για πρώτη φορά πώς ένας αστεροειδής μπορεί να συνθέσει τα συστατικά που είναι απαραίτητα για τη ζωή _ ικανότητα την οποία δεν διαθέτει ο πλανήτης μας.
Ο εν λόγω αστεροειδής «έστειλε» ένα τμήμα του στη Γη στις 28 Σεπτεμβρίου του 1969 _ έναν μετεωρίτη ο οποίος προσγειώθηκε έξω από το χωριό Μέρτσισον στη Βικτόρια της Αυστραλίας και αποτελεί «δείγμα» του πώς ήταν το ηλιακό μας σύστημα κατά τον σχηματισμό του Ηλιου πριν από 4,6 δισ. χρόνια.

Ο μετεωρίτης του Μέρτσισον εξελίχθηκε αμέσως σε ένα από τα δημοφιλέστερα αντικείμενα μελέτης επειδή τα περισσότερα κομμάτια του _ συνολικά περίπου 100 κιλά υλικού _ συνελέγησαν πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα να μην «μολυνθούν» ιδιαίτερα από γήινα συστατικά. Αν και στο παρελθόν κάποιες αναλύσεις του είχαν αμφισβητηθεί, πρόσφατες μετρήσεις με πιο εξελιγμένα όργανα έδειξαν ότι περιέχει πληθώρα «πολύτιμων» για τις επιστημονικές έρευνες υλικών, με πρώτα τα αμινοξέα και κάποια άλλα «συστατικά» που βρίσκονται στο γενετικό μας υλικό.

Χημικό μυστήριο
 
Η παρουσία των συστατικών αυτών στον Μέρτσισον αλλά και σε άλλους μετεωρίτες συνιστά ένδειξη ότι, αντίθετα με την άλλοτε κρατούσα άποψη, η οργανική χημεία δεν αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του πλανήτη μας αλλά είναι διαδεδομένη στο Σύμπαν. Συνιστά επίσης ένα σημαντικό τεκμήριο υπέρ της θεωρίας που υποστηρίζει ότι τα μόρια που είναι απαραίτητα για να γεννηθεί η ζωή ίσως δεν παρήχθησαν στη Γη αλλά έφθασαν εδώ από το Διάστημα.
Αν όμως συνέβη κάτι τέτοιο, πού και πώς σχηματίστηκαν αρχικά αυτά τα μόρια; Μια ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Τούσια του Βιτέρμπο της Ιταλίας με επικεφαλής τον Ραφαέλο Σαλαντίνο υποστηρίζει ότι μια πιθανή «πηγή» της γέννησής τους υπήρξε το εσωτερικό των μετεωριτών που διαλύθηκαν κατά τον σχηματισμό του ηλιακού συστήματος. Σε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Origins of Life and Evolution of Biospheres» εξηγούν πώς μπορεί να συνέβη αυτό.

Παραγωγή μεταβολικών και γενετικών χημικών

Οι ειδικοί σκέφτηκαν ότι μια απλή χημική ουσία που υπάρχει στο Διάστημα, το φορμαμίδιο, μπορεί να μετατραπεί σε πολλά βιολογικά μόρια, γι’ αυτό αποφάσισαν να τη «δοκιμάσουν». Πήραν 1 γραμμάριο του μετεωρίτη του Μέρτσινσον, το έτριψαν σε λεπτή σκόνη και απομάκρυναν από αυτό όλα τα οργανικά συστατικά αφήνοντας μόνο τα ανόργανα. Πρόσθεσαν λίγο φορμαμίδιο και ζέσταναν το μείγμα στους 140 βαθμούς Κελσίου για 48 ώρες.
Η αντίδραση παρήγαγε νουκλεΐκά οξέα, τα οποία αποτελούν τα βασικά δομικά υλικά του DNA και του RNA, ένα αμινοξύ, τη γλυκίνη, καρβοξυλικά οξέα και μια πρόδρομη ένωση σακχάρου. Αυτό, υποστηρίζει ο κ. Σαλαντίνο, δείχνει ότι ο αστεροειδής από τον οποίο προήλθε ο μετεωρίτης υπήρξε ένα πραγματικό «χημικό εργοστάσιο».

Το εύρημα θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό από την επιστημονική κοινότητα. Τα ανόργανα συστατικά του μετεωρίτη φαίνεται να επιδεικνύουν τη σπάνια ικανότητα να παράγουν ταυτόχρονα μεταβολικές και γενετικές χημικές ενώσεις, χαρακτηριστικό το οποίο απουσιάζει από τα ανόργανα συστατικά της Γης. Επιπλέον οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι έχουν την ιδιότητα να σταθεροποιούν το RNA, το οποίο θεωρείται από πολλούς ότι αποτέλεσε το γενετικό υλικό της αρχέγονης ζωής. «Αν ο αστεροειδής μπορούσε να συνθέσει RNA, μπορούσε και να το σταθεροποιήσει» τόνισε ο κ. Σαλαντίνο.

Είμαστε...εξωγήινοι, υποστηρίζει η NASA
Ευρήματα σε μετεωρίτες δείχνουν ότι η ζωή ήρθε από το Διάστημα
Όπως φαίνεται είναι πολύ πιθανό η ζωή να έφτασε στη Γη από το Διάστημα

Λονδίνο 

Μια νέα έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες της NASA δείχνει ότι υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες τα δομικά υλικά για την εμφάνιση και ανάπτυξη της ζωής στην Γη να μην δημιουργήθηκαν εντός του πλανήτη μας αλλά να έφτασαν εδώ από το Διάστημα με όχημα κάποιο μετεωρίτη, κομήτη ή αστεροειδή.

Αναζητώντας την ζωή

Οι ερευνητές μελέτησαν 12 μετεωρίτες οι οποίοι δημιουργήθηκαν δισεκατομμύρια χρόνια πριν τελικά πέσουν στη Γη. Η χημική ανάλυση των μετεωριτών αποκάλυψε ότι είχαν υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα ο οποίος ως γνωστόν αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά της ζωής.
Οι αναλύσεις και τα πειράματα απέδειξαν στη συνέχεια ότι η παρουσία του άνθρακα και άλλων χημικών ουσιών που σχετίζονται με τη δημιουργία της ζωής στους μετεωρίτες υπήρχε σε αυτούς ανέκαθεν και δεν σχετιζόταν με την είσοδο τους στο γήινο περιβάλλον και με τυχόν μετέπειτα «νόθευση» του περιεχομένου τους.
Η έρευνα έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες που επίσης έχουν υποδείξει την παρουσία δομικών υλικών της ζωής (π.χ αμινοξέα) σε μετεωρίτες που έπεσαν στην Γη και να ενισχύσει έτσι τη θεωρία ότι οι ρίζες μας είναι...εξωγήινες.

Τα ευρήματα της έρευνας παρουσιάζονται στην επιθεώρηση
Proceedings of the National Academy of Sciences.
ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑ SCIENCE, ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 09/08/2011, 13:21

Η Σύντηξη στο Σύμπαν: 

Είμαστε όλοι αστρόσκονη. Γένεση πυρήνων στα αστέρια

Η εικόνα δημοσιεύεται με την άδεια του Mark Tiele Westra Ο Henri Boffin και ο Douglas Pierce-Price από την ESO, στο Garching της Γερμανίας ερευνούν την ουράνια καταγωγή μας.

Την επόμενη φορά που θα κοιτάξετε τα αστέρια κατά τη διάρκεια ενός βραδινού περιπάτου, θα έπρεπε να αφιερώστε μερικές γλυκές σκέψεις γι’ αυτές τις λαμπερές μπάλες που περιφέρονται σιωπηλά στο τεράστιο Σύμπαν. Γιατί βλέπετε κατά κάποια έννοια τους προγόνους σας: οι άνθρωποι και όλοι οι άλλοι ζωντανοί οργανισμοί πάνω στη Γη – και η Γη η ίδια –είναι παιδιά των αστεριών! Τα περισσότερα από τα στοιχεία που μας αποτελούν ή μας επιτρέπουν να ζήσουμε – ο άνθρακας, το οξυγόνο, το άζωτο και πολλά άλλα – δημιουργήθηκαν στα αστέρια. Ακόμη και το φθόριο που κάνει τα δόντια μας δυνατά!

«Επιπλέον, η επιστήμη μάς φέρνει πιο κοντά, καταρρίπτει τα σύνορα και τις διακρίσεις διότι μας διδάσκει ότι είμαστε φτιαγμένοι όλοι από το ίδιο υλικό, από αστρόσκονη.
Κριστόφ Γκαλφάρ,γάλλος αστροφυσικός, ο πιο αναγνωρίσιμος μαθητής του Στίβεν Χόκινγκ

Επιστήμονας της NASA ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε ίχνη ζωής σε ένα μετεωρίτη

Ο Richard Hoover, ένας βραβευμένος αστροβιολόγος της NASA, δημοσίευσε τα συμπεράσματα μιας έρευνας που κράτησε εννέα χρόνια και στην οποία καταλήγει στο εξής: κάποιες ίνες και άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται στο εσωτερικό τριών δειγμάτων από μια σπάνια κατηγορία μετεωριτών, φαίνεται να είναι απολιθώματα μιας μορφής ζωής που μοιάζει αρκετά με το κυανοβακτήριο. Η χημική ανάλυση, υποστηρίζει ο Hoover, δεν εμφανίζει ενδείξεις ότι τα απολιθώματα είναι οργανισμοί που διείσδυσαν στους μετεωρίτες αφού αυτοί έφτασαν στη Γη.

Η εννιάχρονη έρευνα του έγινε σε απομακρυσμένες περιοχές της γης στις οποίες έχουν πέσει μετεωρίτες, από την Ανταρκτική έως την Σιβηρία. Προϋπόθεση ήταν τα κομμάτια από τους μετεωρίτες να είχαν παραμείνει στο σημείο της πτώσης.

Τα κομμάτια που συνέλεξε μετά από ενδελεχή έλεγχο που έκανε με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης, ανακάλυψε ότι έχουν ένα είδος βακτηρίου το οποίο δεν είναι γνωστό μέχρι τώρα.
Ο Hoover θεωρεί ότι αυτά τα βακτήρια θα μπορέσουν να δώσουν αρκετές απαντήσεις σε άλυτα ερωτήματα που υπάρχουν, ίσως και στη δημιουργία της ζωής.
Εάν η ανάλυση και ερμηνεία του Hoover μπορέσει να φτάσει στον έλεγχο από άλλους ειδικούς, τότε το έργο του θα μπορούσε να επηρεάσει έντονα τις μακροχρόνιες συζητήσεις πάνω στην προέλευση της επίγειας ζωής καθώς και το αν υπάρχει ζωή αλλού στο σύμπαν. Το μεγάλο συμπέρασμα, φυσικά, θα ήταν ότι η ζωή είναι ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο – μια ιδέα που είναι γνωστή ως πανσπερμίας – οπότε η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη θα μπορούσε να οφείλεται σε μια μετανάστευση από αλλού . Και φυσικά υπάρχει ακόμα το μεγάλο ερώτημα από πού και πώς ξεκίνησαν όλα.

Το αποτέλεσμα της μελέτης αυτής το δημοσίευσε στο περιοδικό Journal of Cosmology και το ανέλυσε σε ένα επιστημονικό φόρουμ. Φυσικά αρκετοί επιστήμονες έχουν αρχίσει να μελετούν τα όσα υποστηρίζει ο αστροβιολόγος της NASA.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ... ΤΙ ΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ