Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012
Κυριακή 12 Αυγούστου 2012
Τύχη Τείχη Τύχει Τοίχοι
Τύχη Τείχη Τύχει Τοίχοι
Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.
Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.
Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».
Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.
Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.
Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».
Η Γραμμική Β’ είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική…
Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.
Παρ’ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.
Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β’ γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β’ «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.
Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;
Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια…» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία»…
ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
ΟΚ, ας παίξουμε μπάλα, αν και στερείται εμφανώς
σκοπιμότητας, γιατί τα όσα αναφέρει η ''αντεθνικιστική κίνηση'' είναι είτε
πρόδηλα σε όλους και είναι απλά για να γελάμε με την υστερία των
''αντιεθνικιστών'' που νομίζουν πως ανακάλυψαν την αμερική και, με μια
νοοτροπία δημοτικού, την ''είπαν'' στα ''εθνίκια''( πχ. το οτι-γουόου!- στους
πολέμους που έγιναν και ο ΕΣ προέβη σε atrocities που είναι απολύτως
καταδικαστέες) είτε είναι προφανή ψέμματα και δεν χρειάζονται καν
σχολιασμό( πχ. τα περί επίθεσης σε ''αθώους, άμαχους'' τούρκους στην Κύπρο που
αναφέρονται στο 4 θα έκαναν οποιονδήποτε έχει στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας
σχετικά με τα γεγονότα στην Κύπρο να σκάσει στα γέλια με τον χαρακτηρισμό ως
''άμαχου πληθυσμού'' των τούρκων παραστρατιωτικών).
Ας ''ασχοληθούμε'' λοιπόν με το 11. Ρωτάει ο πεφωτισμένος ''διεθνιστής'' μας με ύφος ''δάσκαλου'' που απευθύνεται σε παιδιά του δημοτικού: Ποιά η γνώμη σας για την παρουσία στρατευμάτων στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου? Η politicaly correct απάντηση που δίνει ο χαζούλης είναι πως η παρουσία τους παραβιάζει κατάφωρα τη συνθήκη της Λωζάνης. Κατ'αρχήν οι τύποι είναι τόσο ανόητοι, που δεν αναφέρονται καν απλά στα Δωδεκάνησα, αλλά συλλήβδην στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου( προφανώς δεν θα είναι ικανοποιημένοι με τίποτα λιγότερο απο την πλήρη εγκατάλειψη στα νύχια του Αττίλα του συνόλου των νησιών μας). Αντιγράφω λοιπόν απο το site του ΥΠΕΞ σχετικά με το θέμα:
Το στρατιωτικό καθεστώς των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου δεν είναι ενιαίο και διέπεται από διαφορετικές Διεθνείς Συμφωνίες: για τα νησιά Λήμνο και Σαμοθράκη από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε με τη Σύμβαση του Montreux του 1936, για τα νησιά Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο και Ικαρία από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923 και για τα Δωδεκάνησα από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.
Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που ζητεί την αποστρατικοποίηση των “νήσων του Ανατολικού Αιγαίου”, χωρίς καμία διάκριση, παραβλέποντας σκοπίμως ότι τα ελληνικά αυτά νησιά διέπονται από διαφορετικά καθεστώτα όσον αφορά στους εξοπλισμούς.
Ας ''ασχοληθούμε'' λοιπόν με το 11. Ρωτάει ο πεφωτισμένος ''διεθνιστής'' μας με ύφος ''δάσκαλου'' που απευθύνεται σε παιδιά του δημοτικού: Ποιά η γνώμη σας για την παρουσία στρατευμάτων στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου? Η politicaly correct απάντηση που δίνει ο χαζούλης είναι πως η παρουσία τους παραβιάζει κατάφωρα τη συνθήκη της Λωζάνης. Κατ'αρχήν οι τύποι είναι τόσο ανόητοι, που δεν αναφέρονται καν απλά στα Δωδεκάνησα, αλλά συλλήβδην στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου( προφανώς δεν θα είναι ικανοποιημένοι με τίποτα λιγότερο απο την πλήρη εγκατάλειψη στα νύχια του Αττίλα του συνόλου των νησιών μας). Αντιγράφω λοιπόν απο το site του ΥΠΕΞ σχετικά με το θέμα:
Το στρατιωτικό καθεστώς των ελληνικών νησιών του Αν. Αιγαίου δεν είναι ενιαίο και διέπεται από διαφορετικές Διεθνείς Συμφωνίες: για τα νησιά Λήμνο και Σαμοθράκη από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923, η οποία αντικαταστάθηκε με τη Σύμβαση του Montreux του 1936, για τα νησιά Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο και Ικαρία από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923 και για τα Δωδεκάνησα από τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947.
Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που ζητεί την αποστρατικοποίηση των “νήσων του Ανατολικού Αιγαίου”, χωρίς καμία διάκριση, παραβλέποντας σκοπίμως ότι τα ελληνικά αυτά νησιά διέπονται από διαφορετικά καθεστώτα όσον αφορά στους εξοπλισμούς.
1.
Λήμνος και Σαμοθράκη:
Η αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης- η οποία μαζί με την αποστρατικοποίηση των Δαρδανελλίων, της Θάλασσας του Μαρμαρά και του Βοσπόρου, καθώς επίσης και των τουρκικών νησιών Ίμβρου (Gokceada), Τενέδου (Bozcaada) και Λαγουσών (Tavcan), αρχικώς προεβλέπετο από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923- καταργήθηκε από τη Σύμβαση του Montreux του 1936- η οποία, όπως ρητώς μνημονεύεται στο προοίμιό της αντικατέστησε στο σύνολό της την προαναφερόμενη Σύμβαση της Λωζάννης.
Το δικαίωμα της Ελλάδας να εξοπλίσει τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη αναγνωρίσθηκε από την Τουρκία, σύμφωνα και με την επιστολή που απηύθυνε στον έλληνα Πρωθυπουργό στις 6 Μαΐου 1936 ο τότε Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα Roussen Esref, κατόπιν οδηγιών της Κυβέρνησής του. Η Τουρκική Κυβέρνηση επανέλαβε αυτή τη θέση, όταν ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Rustu Aras, απευθυνόμενος προς την Τουρκική Εθνοσυνέλευση με την ευκαιρία της κύρωσης της Συμβάσεως του Montreux, αναγνώρισε ανεπιφύλακτα το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας να εγκαταστήσει στρατεύματα στη Λήμνο και τη Σαμοθράκη, με τις εξής δηλώσεις του: "Οι διατάξεις που αφορούν τις νήσους Λήμνο και Σαμοθράκη, οι οποίες ανήκουν στη γειτονική μας και φιλική χώρα Ελλάδα και είχαν αποστρατικοποιηθεί κατ' εφαρμογήν της Σύμβασης της Λωζάννης του 1923, επίσης καταργήθηκαν με τη νέα Σύμβαση του Montreux και αυτό μας ευχαριστεί ιδιαίτερα" (Εφημερίδα των πρακτικών της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, τεύχος 12, Ιούλιος 31/1936, σελ. 309). Παρόμοιες διαβεβαιώσεις εδόθησαν σχετικώς, κατά την ίδια περίοδο, εκ μέρους της Τουρκίας προς τις Κυβερνήσεις τρίτων ενδιαφερομένων χωρών.
Η αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης- η οποία μαζί με την αποστρατικοποίηση των Δαρδανελλίων, της Θάλασσας του Μαρμαρά και του Βοσπόρου, καθώς επίσης και των τουρκικών νησιών Ίμβρου (Gokceada), Τενέδου (Bozcaada) και Λαγουσών (Tavcan), αρχικώς προεβλέπετο από τη Σύμβαση της Λωζάννης για τα Στενά του 1923- καταργήθηκε από τη Σύμβαση του Montreux του 1936- η οποία, όπως ρητώς μνημονεύεται στο προοίμιό της αντικατέστησε στο σύνολό της την προαναφερόμενη Σύμβαση της Λωζάννης.
Το δικαίωμα της Ελλάδας να εξοπλίσει τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη αναγνωρίσθηκε από την Τουρκία, σύμφωνα και με την επιστολή που απηύθυνε στον έλληνα Πρωθυπουργό στις 6 Μαΐου 1936 ο τότε Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα Roussen Esref, κατόπιν οδηγιών της Κυβέρνησής του. Η Τουρκική Κυβέρνηση επανέλαβε αυτή τη θέση, όταν ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Rustu Aras, απευθυνόμενος προς την Τουρκική Εθνοσυνέλευση με την ευκαιρία της κύρωσης της Συμβάσεως του Montreux, αναγνώρισε ανεπιφύλακτα το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας να εγκαταστήσει στρατεύματα στη Λήμνο και τη Σαμοθράκη, με τις εξής δηλώσεις του: "Οι διατάξεις που αφορούν τις νήσους Λήμνο και Σαμοθράκη, οι οποίες ανήκουν στη γειτονική μας και φιλική χώρα Ελλάδα και είχαν αποστρατικοποιηθεί κατ' εφαρμογήν της Σύμβασης της Λωζάννης του 1923, επίσης καταργήθηκαν με τη νέα Σύμβαση του Montreux και αυτό μας ευχαριστεί ιδιαίτερα" (Εφημερίδα των πρακτικών της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, τεύχος 12, Ιούλιος 31/1936, σελ. 309). Παρόμοιες διαβεβαιώσεις εδόθησαν σχετικώς, κατά την ίδια περίοδο, εκ μέρους της Τουρκίας προς τις Κυβερνήσεις τρίτων ενδιαφερομένων χωρών.
2.
2. Το καθεστώς των νησιών Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και
Ικαρίας
Όσον αφορά στα προαναφερόμενα νησιά, πουθενά στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης δεν προβλέπεται ότι αυτά θα τελούν υπό καθεστώς αποστρατικοποιήσεως.
Η Ελληνική Κυβέρνηση αναλαμβάνει μόνον την υποχρέωση, σύμφωνα με το Aρθρο 13 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης, να μην εγκαταστήσει εκεί ναυτικές βάσεις ή οχυρωματικά έργα. Ειδικότερα, το ανωτέρω άρθρο προβλέπει τα εξής:
"Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνησις υποχρεούται να τηρή εν ταις νήσοις Μυτιλήνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα:
1.Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέργερσιν οχυρωματικού τινος έργου.
2.Θα απαγορευθεί εις την Ελληνικήν στρατιωτικήν αεροπλοίαν να υπερίπταται του εδάφους της ακτής της Ανατολίας. Αντιστοίχως, η Οθωμανική Κυβέρνησις, θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοϊαν αυτής να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων.
3.Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των δια την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζωνται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον προς την εφ΄ ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην". Ενώ η Ελλάδα έχει μέχρι σήμερα εφαρμόσει με συνέπεια τις παραπάνω διατάξεις, η Τουρκία, παρά το γεγονός ότι υποχρεούται σύμφωνα με το ίδιο άρθρο να μην επιτρέπει στα στρατιωτικά της α/φη να υπερίπτανται του εναερίου χώρου των εν λόγω ελληνικών νησιών, έχει επανειλημμένως παραβιάσει και συνεχίζει να παραβιάζει τις σχετικές νομικές της υποχρεώσεις.
Από την άλλη πλευρά, το ίδιο άρθρο επιτρέπει στην Ελλάδα να διατηρεί συνήθη αριθμό καλουμένων για τη στρατιωτική θητεία στρατιωτών, οι οποίοι δύνανται να εκπαιδεύονται επί τόπου, καθώς επίσης και δυνάμεων Χωροφυλακής και Αστυνομίας.
Πέραν των ανωτέρω, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να επισημανθεί ότι η Ελλάδα, όπως οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο, δεν παραιτήθηκε ποτέ από το φυσικό της δικαίωμα για άμυνα σε περίπτωση απειλής στρεφομένης κατά των νησιών της ή οποιουδήποτε άλλου μέρους της επικράτειάς της, τη στιγμή, μάλιστα, που υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, η Τουρκία ενεργεί κατά τρόπον ασυνεπή και κατά παράβαση των διατάξεων του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Όσον αφορά στα προαναφερόμενα νησιά, πουθενά στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης δεν προβλέπεται ότι αυτά θα τελούν υπό καθεστώς αποστρατικοποιήσεως.
Η Ελληνική Κυβέρνηση αναλαμβάνει μόνον την υποχρέωση, σύμφωνα με το Aρθρο 13 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης, να μην εγκαταστήσει εκεί ναυτικές βάσεις ή οχυρωματικά έργα. Ειδικότερα, το ανωτέρω άρθρο προβλέπει τα εξής:
"Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνησις υποχρεούται να τηρή εν ταις νήσοις Μυτιλήνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα:
1.Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέργερσιν οχυρωματικού τινος έργου.
2.Θα απαγορευθεί εις την Ελληνικήν στρατιωτικήν αεροπλοίαν να υπερίπταται του εδάφους της ακτής της Ανατολίας. Αντιστοίχως, η Οθωμανική Κυβέρνησις, θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοϊαν αυτής να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων.
3.Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των δια την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζωνται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον προς την εφ΄ ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην". Ενώ η Ελλάδα έχει μέχρι σήμερα εφαρμόσει με συνέπεια τις παραπάνω διατάξεις, η Τουρκία, παρά το γεγονός ότι υποχρεούται σύμφωνα με το ίδιο άρθρο να μην επιτρέπει στα στρατιωτικά της α/φη να υπερίπτανται του εναερίου χώρου των εν λόγω ελληνικών νησιών, έχει επανειλημμένως παραβιάσει και συνεχίζει να παραβιάζει τις σχετικές νομικές της υποχρεώσεις.
Από την άλλη πλευρά, το ίδιο άρθρο επιτρέπει στην Ελλάδα να διατηρεί συνήθη αριθμό καλουμένων για τη στρατιωτική θητεία στρατιωτών, οι οποίοι δύνανται να εκπαιδεύονται επί τόπου, καθώς επίσης και δυνάμεων Χωροφυλακής και Αστυνομίας.
Πέραν των ανωτέρω, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να επισημανθεί ότι η Ελλάδα, όπως οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο, δεν παραιτήθηκε ποτέ από το φυσικό της δικαίωμα για άμυνα σε περίπτωση απειλής στρεφομένης κατά των νησιών της ή οποιουδήποτε άλλου μέρους της επικράτειάς της, τη στιγμή, μάλιστα, που υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, η Τουρκία ενεργεί κατά τρόπον ασυνεπή και κατά παράβαση των διατάξεων του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Ειδικότερα(σχετικά με τα προηγούμενα):
1.Η Τουρκία, κατά παράβαση των διατάξεων της Συνθήκης Εγγυήσεως για την Κύπρο, στην οποία η Ελλάδα αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος, εισέβαλε στο νησί το 1974 και, παρά τις πολυάριθμες αντίθετες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, συνεχίζει να διατηρεί μια σημαντική στρατιωτική δύναμη στα κατεχόμενα εδάφη.
2.Η Τουρκία έχει επανειλημμένα παραβιάσει και συνεχίζει να παραβιάζει τον Ελληνικό Εναέριο Χώρο, ειδικότερα δε τον εναέριο χώρο των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, τον οποίο έχει αναλάβει συμβατική υποχρέωση να σέβεται (παρ. 2, άρθρο 13 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης). 3.Σημαντικότατο λόγο, παρομοίως, αποτελεί το γεγονός ότι, κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η Τουρκία έχει προχωρήσει σε μια άνευ προηγουμένου συγκέντρωση στρατιωτικών μονάδων, όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού, καθώς και ελικοπτέρων [b]και αποβατικών σκαφών σε περιοχές και σημεία της ακτής της Μικράς Ασίας, τα οποία ευρίσκονται έναντι και στρέφονται εναντίον των ελληνικών νησιών, δοθέντος ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος πιθανός στόχος στην περιοχή. Η προαναφερόμενη κατάσταση πραγμάτων, συνδυαζόμενη με την απειλή πολέμου(casus belli), σε περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 νμ, ως έχει το νόμιμο δικαίωμα , καθώς και τη γενικότερη αναθεωρητική τάση της Τουρκίας ως προς τις Διεθνείς Συνθήκες που καθορίζουν τα του καθεστώτος του Αιγαίου, υποχρεώνει και νομιμοποιεί την Ελλάδα να προβεί στην αναγκαία αμυντική προπαρασκευή που θα της επιτρέψει να ασκήσει, εάν παραστεί ανάγκη το δικαίωμα της νομίμου αμύνης, το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και να προστατεύσει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. [/b]
1.Η Τουρκία, κατά παράβαση των διατάξεων της Συνθήκης Εγγυήσεως για την Κύπρο, στην οποία η Ελλάδα αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος, εισέβαλε στο νησί το 1974 και, παρά τις πολυάριθμες αντίθετες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, συνεχίζει να διατηρεί μια σημαντική στρατιωτική δύναμη στα κατεχόμενα εδάφη.
2.Η Τουρκία έχει επανειλημμένα παραβιάσει και συνεχίζει να παραβιάζει τον Ελληνικό Εναέριο Χώρο, ειδικότερα δε τον εναέριο χώρο των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, τον οποίο έχει αναλάβει συμβατική υποχρέωση να σέβεται (παρ. 2, άρθρο 13 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάννης). 3.Σημαντικότατο λόγο, παρομοίως, αποτελεί το γεγονός ότι, κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η Τουρκία έχει προχωρήσει σε μια άνευ προηγουμένου συγκέντρωση στρατιωτικών μονάδων, όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού, καθώς και ελικοπτέρων [b]και αποβατικών σκαφών σε περιοχές και σημεία της ακτής της Μικράς Ασίας, τα οποία ευρίσκονται έναντι και στρέφονται εναντίον των ελληνικών νησιών, δοθέντος ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος πιθανός στόχος στην περιοχή. Η προαναφερόμενη κατάσταση πραγμάτων, συνδυαζόμενη με την απειλή πολέμου(casus belli), σε περίπτωση που η Ελλάδα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 νμ, ως έχει το νόμιμο δικαίωμα , καθώς και τη γενικότερη αναθεωρητική τάση της Τουρκίας ως προς τις Διεθνείς Συνθήκες που καθορίζουν τα του καθεστώτος του Αιγαίου, υποχρεώνει και νομιμοποιεί την Ελλάδα να προβεί στην αναγκαία αμυντική προπαρασκευή που θα της επιτρέψει να ασκήσει, εάν παραστεί ανάγκη το δικαίωμα της νομίμου αμύνης, το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και να προστατεύσει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. [/b]
3.
Το καθεστώς των Νήσων του Ν.Α. Αιγαίου
(Δωδεκάνησα)
Τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα "κατά πλήρη κυριαρχία" από τη Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του 1947. Περαιτέρω, οι διατάξεις της εν λόγω Συνθήκης προβλέπουν την αποστρατικοποίηση των νήσων αυτών: "Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι". Στα Δωδεκάνησα υφίστανται ορισμένες δυνάμεις εθνοφυλακής, οι οποίες έχουν δηλωθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις της CFE.
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα παραβιάζει τις προβλέψεις της Συνθήκης των Παρισίων. Τρεις σημαντικοί παράμετροι θα πρέπει, εν τούτοις, να ληφθούν υπόψη σχετικώς:
1.Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτήν τη Συνθήκη, η οποία, επομένως, αποτελεί "res inter alios acta" γι' αυτήν, δηλαδή ζήτημα που αφορά άλλον. Σύμφωνα δε με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, "μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες".
2.Το γεγονός ότι η επιβολή του καθεστώτος αποστρατικοποίησης στα Δωδεκάνησα έγινε μετά από αποφασιστική παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης και απηχεί τις πολιτικές σκοπιμότητες της Μόσχας εκείνη τη χρονική περίοδο. Θα πρέπει ωστόσο να επισημανθεί ότι τα καθεστώτα αποστρατικοποίησης έχασαν το λόγο ύπαρξής τους με τη δημιουργία των συνασπισμών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ως ασύμβατα με τη συμμετοχή χωρών σε στρατιωτικούς συνασπισμούς. Στα πλαίσια αυτά, το καθεστώς της αποστρατικοποίησης έπαψε να εφαρμόζεται για τα ιταλικά νησιά Panteleria, Lampedusa, Lampione και Linosa, καθώς και για τη Δ. Γερμανία από τη μια πλευρά, και τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Αν. Γερμανία, Ουγγαρία και Φιλανδία από την άλλη πλευρά. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι κατά την παρούσα περίοδο, που χαρακτηρίζεται από γενική ύφεση, η Τουρκία θα μπορούσε να απαιτεί μονομερή αποστρατικοποίηση στα πλαίσια της Ατλαντικής Συμμαχίας. Και τούτο, μάλιστα, όταν σε όλες τις διεθνείς κρίσεις στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, κυρίως δε στην κρίση του Κόλπου και μέχρι το 1991, ολόκληρη η ελληνική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως του εναερίου χώρου, των χωρικών υδάτων και του συνόλου των εγκαταστάσεων (λιμένες, αεροδρόμια) των νήσων του Αιγαίου διατέθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ για τους σκοπούς της Συμμαχίας.
3.Όσα έχουν προαναφερθεί σε σχέση με το δικαίωμα της Ελλάδας για νόμιμη άμυνα είναι εφαρμοστέα και σε αυτήν την περίπτωση.
Τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα "κατά πλήρη κυριαρχία" από τη Σύμβαση Ειρήνης των Παρισίων, μεταξύ Ιταλίας και Συμμάχων, τον Απρίλιο του 1947. Περαιτέρω, οι διατάξεις της εν λόγω Συνθήκης προβλέπουν την αποστρατικοποίηση των νήσων αυτών: "Αι ανωτέρω νήσοι θα αποστρατιωτικοποιηθώσι και θα παραμείνωσιν αποστρατιωτικοποιημέναι". Στα Δωδεκάνησα υφίστανται ορισμένες δυνάμεις εθνοφυλακής, οι οποίες έχουν δηλωθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τις διατάξεις της CFE.
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα παραβιάζει τις προβλέψεις της Συνθήκης των Παρισίων. Τρεις σημαντικοί παράμετροι θα πρέπει, εν τούτοις, να ληφθούν υπόψη σχετικώς:
1.Το γεγονός ότι η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος σε αυτήν τη Συνθήκη, η οποία, επομένως, αποτελεί "res inter alios acta" γι' αυτήν, δηλαδή ζήτημα που αφορά άλλον. Σύμφωνα δε με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, "μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες".
2.Το γεγονός ότι η επιβολή του καθεστώτος αποστρατικοποίησης στα Δωδεκάνησα έγινε μετά από αποφασιστική παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης και απηχεί τις πολιτικές σκοπιμότητες της Μόσχας εκείνη τη χρονική περίοδο. Θα πρέπει ωστόσο να επισημανθεί ότι τα καθεστώτα αποστρατικοποίησης έχασαν το λόγο ύπαρξής τους με τη δημιουργία των συνασπισμών του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ως ασύμβατα με τη συμμετοχή χωρών σε στρατιωτικούς συνασπισμούς. Στα πλαίσια αυτά, το καθεστώς της αποστρατικοποίησης έπαψε να εφαρμόζεται για τα ιταλικά νησιά Panteleria, Lampedusa, Lampione και Linosa, καθώς και για τη Δ. Γερμανία από τη μια πλευρά, και τη Βουλγαρία, Ρουμανία, Αν. Γερμανία, Ουγγαρία και Φιλανδία από την άλλη πλευρά. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι κατά την παρούσα περίοδο, που χαρακτηρίζεται από γενική ύφεση, η Τουρκία θα μπορούσε να απαιτεί μονομερή αποστρατικοποίηση στα πλαίσια της Ατλαντικής Συμμαχίας. Και τούτο, μάλιστα, όταν σε όλες τις διεθνείς κρίσεις στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, κυρίως δε στην κρίση του Κόλπου και μέχρι το 1991, ολόκληρη η ελληνική επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως του εναερίου χώρου, των χωρικών υδάτων και του συνόλου των εγκαταστάσεων (λιμένες, αεροδρόμια) των νήσων του Αιγαίου διατέθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ για τους σκοπούς της Συμμαχίας.
3.Όσα έχουν προαναφερθεί σε σχέση με το δικαίωμα της Ελλάδας για νόμιμη άμυνα είναι εφαρμοστέα και σε αυτήν την περίπτωση.
4. Δεν
μένει να προσθέσω επι του θέματος παρά ελάχιστα, όπως ας πούμε κατά θεμελιώδη
κανόνα του Διεθνούς Δικαίου( για όποιον ενδιαφέρεται τα αναλύει θαυμάσια ο
Καθηγητής Εμ.Ρούκουνας στο Βιβλίο του Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, τόμοι 1 και 2)
συνθήκες αποστρατικοποίησης ισχύουν υπο την προϋπόθεση της τήρησης της αρχής
της αμοιβαιότητας, την οποία προφανώς η Τουρκία με τη συγκρότηση της 4ης
Στρατιάς στη Μ.Ασία, η οποία είναι εξοπλισμένη σαν αστακός( πραγματικά περίεργο
για ένα κράτος που μπορεί για πλάκα να μας ισοπεδώσει 4-5 πόλεις για να έρθουμε
στα ίσα μας όπως έλεγε παραπάνω ο στρατηγικός εγκέφαλος της κουράδας)
περιφρονεί περίπου όσο εγώ τα κομμούνια, όπως επίσης και πως σύμφωνα με την
απλή λογική και χωρίς καμιά ανάγκη παραπομπής σε διεθνείς συνθήκες είναι αστείο
η Τουρκία να επικαλείται παραβίαση διεθνών συνθηκών (στις οποίες μάλιστα δεν
συμμετέχει!) στις λεπτομέρειες τους( αν δηλαδή τα στρατεύματα στα Δωδεκάνησα
είναι εθνοφυλακή ή ''κανονικός'' στρατός) τη στιγμή που την βαραίνει μια
(πρόσφατη μάλιστα) παραβίαση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου με την εισβολή
στην Κύπρο και τη σφαγή χιλιάδων αμάχων, καθώς και ένα
καραμπινάτο έγκλημα πολέμου όπως ο εποικισμός των κατεχόμενων.
Διεθνιστές της πούτσας όπως βλέπετε στον πραγματικό κόσμο, έξω δηλαδή απο τις φαντασιώσεις σας για μια Ελλάδα συνώνυμο του απόλυτου κακού και της λατρείας του Εφιάλτη και του Πήλιου Γούση σαν υπερηρώων που το μάχονται, στον κόσμο δηλαδή του Διεθνούς Δικαίου, των Συνθηκών και της κοινής λογικής, τα πράγματα είναι κάπως(δηλαδή 100%) διαφορετικά απο τις ονειρώξεις σας. Τις περισσότερες φορές, για να γίνετε ρόμπα αρκεί ένα γκούγκλισμα. Αλλά σε κάθε περίπτωση, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι ελεύθερο για κάθε ευρωπαίο πολίτη( ακόμα και για απογοητευμένα wannabe χανουμάκια και γενίτσαρους) να προσφύγει για να του εκθέσει τις απόψεις του και να καταδικάσει το επεκτατικό αυτό τέρας που λέγεται Ελλάδα.
Διεθνιστές της πούτσας όπως βλέπετε στον πραγματικό κόσμο, έξω δηλαδή απο τις φαντασιώσεις σας για μια Ελλάδα συνώνυμο του απόλυτου κακού και της λατρείας του Εφιάλτη και του Πήλιου Γούση σαν υπερηρώων που το μάχονται, στον κόσμο δηλαδή του Διεθνούς Δικαίου, των Συνθηκών και της κοινής λογικής, τα πράγματα είναι κάπως(δηλαδή 100%) διαφορετικά απο τις ονειρώξεις σας. Τις περισσότερες φορές, για να γίνετε ρόμπα αρκεί ένα γκούγκλισμα. Αλλά σε κάθε περίπτωση, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι ελεύθερο για κάθε ευρωπαίο πολίτη( ακόμα και για απογοητευμένα wannabe χανουμάκια και γενίτσαρους) να προσφύγει για να του εκθέσει τις απόψεις του και να καταδικάσει το επεκτατικό αυτό τέρας που λέγεται Ελλάδα.
Αναρτημένο στις 16-7-10 στο phorum.gr
Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012
ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Τoν Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στη δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150 !
Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!.
Εμείς ερωτάμε..... ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ;
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ. Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.
Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (το 1998) ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!
Βάσει των παραπάνω, με κάθε επιφύλαξη και σύμφωνα με υπολογισμούς από τα παραπάνω εμπεριέχονται 48 εκατ τόνοι ουρανίου προς 20δις δολάρια ο τόνος δηλ. συνολικά $ 960.000.000. 000.000.000 (τα μηδενικά είναι σωστά και είναι : 960 τετράκις εκατομμύρια δολάρια !!!!
ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ $ 96.000.000.000
Διαβάστε το δυνατά (96 δισεκατομμύρια δολάρια) !!!!
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΙΟ .... ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΦΤΩΧΟΙ....
Να γιατί θέλουν λοιπόν τη Μακεδονία.....
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ; ; ; ; ; ;
ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΓΚΟΛΙΑ
Οι πράξεις υπόκεινται πάντα στα γενικά συμπεράσματα που εξάγονται ώστε να μπορεί να βλέπει ο καθένας αν τα αποτελέσματα αυτών των πράξεων είναι κερδοφόρα ή όχι.
Ο θεμελιώδης αυτός νόμος ισχύει για κάθε πράξη ανεξαρτήτως αιτίας και λόγου που εκπονείται από ομάδες πολιτικές, φιλοσοφικές, επιστημονικές, κ. α.
Ο λαός κρίνει τις κινήσεις των ομάδων λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες των καιρών και μέσω μιας διεισδυτικής θέασης των πράξεών τους είναι ικανός να κατανοήσει και να εκτιμήσει την αρχή της συγκρότησής τους. Με λίγα λόγια ν΄ αντιληφθεί τη θεωρία τους.
Τέλος, η θεωρία της κάθε ομάδας, συγκρίνεται με τους στόχους που προβάλει, με τα μέσα που την κινητοποιούν, και με τις πράξεις που τη χαρακτηρίζουν.
Η Σέχτα των Επαναστατών, παρ΄όλο που αποποιείται την πολιτική, δεν παύει όμως, εξ ορισμού, να δρα σαν μια πολιτικοποιημένη ομάδα. Σε καμιά περίπτωση επαναστατική.
Οι δολοφονίες ασήμαντων – αλλά και σημαντικών ακόμα – ανθρώπων, δεν σε χρίζουν επαναστάτη. Φορώντας το καπέλο των Ιακωβίνων κι έχοντας το δάχτυλο στη σκανδάλη, δεν καταργείς τις αλυσίδες του δούλου, δεν θα σε γράψει η ιστορία, αντίθετα, με το πέρασμα των χρόνων η αδυσώπητη οργή του λαού θα σε συγκαταλέξει ανάμεσα στις φρικιαστικές μορφές της σαν παράδειγμα αποφυγής, νέων και επίδοξων μελλοντικών επαναστατών.
Ο Βοναπάρτης δεν έγινε επαναστάτης επειδή καρατόμησε τον Λουδοβίκο, αλλά επειδή η ενεργητική του φύση ξεσήκωσε σε επανάσταση ένα λαό. Ο Γκεβάρα θεωρούσε αναξιοπρέπεια και ανανδρία να πυροβολήσει έναν άμαχο. Ο Γκάντι δεν σκότωσε ποτέ.
Ποιοι είναι λοιπόν οι άνθρωποι της Σέχτας με τις παρωχημένες ενέργειες της αμερικανικής CIA του ’50 ? Γιατί, αντί συσπειρώσουν το λαό σ’ ένα κοινό αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη κατάφεραν να εισπράξουν την κατακραυγή του ? Πως είναι δυνατόν ο πόλεμος της επανάστασης, που λένε ότι πρεσβεύουν, να απορρεύσει πριν καλά – καλά γίνει αισθητός στη μάζα ?
Γιατί το σίγουρο είναι πως ο θάνατος του Σωκράτη Γκιόλια ή του Νεκτάριου Σάββα μόνο το λαό δεν εξυπηρέτησε. Αντίθετα εξυπηρέτησε δυο τρία αφεντικά που εξακολουθούν ανενόχλητοι την καταπίεση του λαού και την εξάπλωση της φτώχειας του.
Εδώ λοιπόν έχουμε μια αντίφαση. Από τη μια η θεωρία της ομάδας που οικειοποιείται το αντίθετο της εξουσίας, κι από την άλλη η πράξη της που πιστοποιεί ότι δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί στους εξουσιαστές. Κι αυτή η τεχνική ατέλεια, είναι ο λόγος που η Σέχτα στερείται τη συμμαχία ενός ολόκληρου λαού με το φυσικό του βάρος και εισπράττει την αμφισβήτηση και την κατακραυγή του.
Γιατί είπαμε από την αρχή, οι πράξεις είναι αυτές που εγγυώνται τη μορφή και το ποιόν μιας ομάδας. Και οι πράξεις της Σέχτας ήταν αυτές που καθόρισαν το ποιόν της στη συνείδηση του λαού.
Επαναστάτης τελικά, δεν είναι αυτός που μάχεται για μια ιδέα, αλλά είναι εκείνος που αφού έχει νικήσει τις ατέλειες και τα ελαττώματά του, αγωνίζεται για μια ιδέα που θα κάνει τον κόσμο καλύτερο…
ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΗΣ ΨΕΥΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Το Φεβρουάριο του 1993 ο Καναδάς βρισκόταν στην καρδιά μιας χρηματοπιστωτικής καταστροφής – ή τουλάχιστον σ’ αυτό το συμπέρασμα θα κατέληγε κανείς αν διάβαζε εφημερίδες ή έβλεπε τηλεόραση. ‘’Η Κρίση του Χρέους καραδοκεί’’ ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας Globe and Mail. Σε μια ειδική εκπομπή κάποιου ενθικής εμβέλειας τηλεοπτικού σταθμού ειπώθηκε ότι ‘’οι οικονομολόγοι προβλέπουν πως κάποια στιγμή μέσα στο επόμενο έτος ή στην επόμενη διετία ο υφυπουργός Οικονομικών θα ανακοινώσει στο υπουργικό συμβούλιο ότι ο Καναδάς δεν μπορεί να δανειστεί πλέον… Οι ζωές μας θ’ αλλά΄ξουν δραματικά’’ !
Η φράση ‘’τοίχος του χρέους’’ μπήκε ξαφνικά στο λεξιλόγιο των καναδών , υπονοώντας ότι, παρ’ όλο που η ζωή τους ήταν άνετη και ειρηνική, οι Καναδοί δαπανούσαν πολύ περισσότερα από τις δυνατότητές τους και πολύ σύντομα οι παντοδύναμες εταιρίες της Γουόλ Στριτ, όπως η Moody’s και η Standard and Poor’s, θα υποβάθμιζαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας από 3 Α σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο. Όταν θα συνέβαινε αυτό, τα λαμόγια οι επενδυτές, που χάρη στους νέους κανόνες της κωλοπαγκοσμιοποίησης και του ελεύθερου εμπορίου ΔΕΝ ΥΠΟΚΕΙΝΤΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ, θα απέσυραν τα κωλοφράγκα τους σε κάποιο ντεμέκ ασφαλές περιβάλλον. Η μόνη λύση, ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΑΝ, ήταν η ριζική ΠΕΡΙΚΟΠΗ δαπανών (τα γράφω με κεφαλαία μπας και τυχόν χτυπήσουν φλέβα στον εγκέφαλό σας) , περικοπή λοιπόν για προγράμματα όπως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη , η ασφάλιση των ανέργων κλπ γνωστά και μη εξαιρετέα… η τότε λοιπόν προδοτική κυβέρνηση του Καναδά, παρ’όλο που είχε κερδίσει πρόσφατα τις εκλογές ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ‘’ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ’’ έκανε αυτό ακριβώς που κάνει η δική μας κυβέρνηση σήμερα.
Δύο χρόνια μετά την κορύφωση της υστερίας για το ντεμέκ δημοσιονομικό έλλειμμα του Καναδά, η δημοσιογράφος Λίντα Μακουέγκ αποκάλυψε παρουσιάζοντας αδιάσειστα στοιχεία ότι η κρίση ήταν τεχνιτή και είχε έντεχνα δημιουργηθεί ΜΕΣΩΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ από μια χούφτα εγκληματίες που είχαν χρηματοδοτηθεί από τις μεγαλύτερες τράπεζες και εταιρείες του Καναδά.
Δεν θα μπω σε άλλες αναλύσεις , όποιος χρειάζεται διευκρινιστικά ας ρωτήσει να μάθει. Θα πω μόνο πως το 1995 διέρρευσε στον καναδικό τύπο (γιατί εκεί δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι προδότες) ένα βιντεάκι στο οποίο απεικονιζόταν ο Τζον Σνόμπελεν, υπουργός Παιδείας του Οντάριο να λέει κατά τη διάρκεια μιας κεκλεισμήνης των θυρών συνεδρίασης δημόσιων λειτουργών ότι, ΠΡΙΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΟΥΝ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΗ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΚΛΙΜΑ ΠΑΝΙΚΟΥ ΜΕΣΩ ΔΙΑΡΡΟΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΖΟΦΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ Ο,ΤΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΤΕΘΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ. Αποκαλούσε αυτή τη στρατηγική ‘’δημιουργία μιας χρήσιμης κρίσης’’ !!!
Σας ρωτάω λοιπόν: Είναι λογική η πρακτική, να προκληθεί εσκεμμένα μια κρίση ώστε να παραμεριστούν τα εμπόδια που θα φέρουν οι Έλληνες πολίτες για τις μεταρρυθμίσεις;;;;
από την Ηρα Καρά, Πέμπτη, 20 Οκτώβριος 2011 στις 4:06 μ.μ.
Η φράση ‘’τοίχος του χρέους’’ μπήκε ξαφνικά στο λεξιλόγιο των καναδών , υπονοώντας ότι, παρ’ όλο που η ζωή τους ήταν άνετη και ειρηνική, οι Καναδοί δαπανούσαν πολύ περισσότερα από τις δυνατότητές τους και πολύ σύντομα οι παντοδύναμες εταιρίες της Γουόλ Στριτ, όπως η Moody’s και η Standard and Poor’s, θα υποβάθμιζαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας από 3 Α σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο. Όταν θα συνέβαινε αυτό, τα λαμόγια οι επενδυτές, που χάρη στους νέους κανόνες της κωλοπαγκοσμιοποίησης και του ελεύθερου εμπορίου ΔΕΝ ΥΠΟΚΕΙΝΤΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ, θα απέσυραν τα κωλοφράγκα τους σε κάποιο ντεμέκ ασφαλές περιβάλλον. Η μόνη λύση, ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΑΝ, ήταν η ριζική ΠΕΡΙΚΟΠΗ δαπανών (τα γράφω με κεφαλαία μπας και τυχόν χτυπήσουν φλέβα στον εγκέφαλό σας) , περικοπή λοιπόν για προγράμματα όπως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη , η ασφάλιση των ανέργων κλπ γνωστά και μη εξαιρετέα… η τότε λοιπόν προδοτική κυβέρνηση του Καναδά, παρ’όλο που είχε κερδίσει πρόσφατα τις εκλογές ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ‘’ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ’’ έκανε αυτό ακριβώς που κάνει η δική μας κυβέρνηση σήμερα.
Δύο χρόνια μετά την κορύφωση της υστερίας για το ντεμέκ δημοσιονομικό έλλειμμα του Καναδά, η δημοσιογράφος Λίντα Μακουέγκ αποκάλυψε παρουσιάζοντας αδιάσειστα στοιχεία ότι η κρίση ήταν τεχνιτή και είχε έντεχνα δημιουργηθεί ΜΕΣΩΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ από μια χούφτα εγκληματίες που είχαν χρηματοδοτηθεί από τις μεγαλύτερες τράπεζες και εταιρείες του Καναδά.
Δεν θα μπω σε άλλες αναλύσεις , όποιος χρειάζεται διευκρινιστικά ας ρωτήσει να μάθει. Θα πω μόνο πως το 1995 διέρρευσε στον καναδικό τύπο (γιατί εκεί δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι προδότες) ένα βιντεάκι στο οποίο απεικονιζόταν ο Τζον Σνόμπελεν, υπουργός Παιδείας του Οντάριο να λέει κατά τη διάρκεια μιας κεκλεισμήνης των θυρών συνεδρίασης δημόσιων λειτουργών ότι, ΠΡΙΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΟΥΝ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΗ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΚΛΙΜΑ ΠΑΝΙΚΟΥ ΜΕΣΩ ΔΙΑΡΡΟΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΖΟΦΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ Ο,ΤΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΤΕΘΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ. Αποκαλούσε αυτή τη στρατηγική ‘’δημιουργία μιας χρήσιμης κρίσης’’ !!!
Σας ρωτάω λοιπόν: Είναι λογική η πρακτική, να προκληθεί εσκεμμένα μια κρίση ώστε να παραμεριστούν τα εμπόδια που θα φέρουν οι Έλληνες πολίτες για τις μεταρρυθμίσεις;;;;
από την Ηρα Καρά, Πέμπτη, 20 Οκτώβριος 2011 στις 4:06 μ.μ.
ΔΡΑΧΜΗ - ΕΥΡΩ
Πριν η δραχμή γίνει ευρώ, υπήρχε ένα ισχυρό χαρτονόμισμα στην ελληνική οικονομία. Ήταν το πεντακοσάρικο που μ΄ αυτό, μπορούσες να πιείς ένα καφέ και ν΄ αγοράσεις ένα πακέτο τσιγάρα. Σήμερα, για τα ίδια πράγματα, χρειάζεσαι το λιγότερο, 4 πεντακοσάρικα.
Πώς όμως έφθασε το χρήμα να έχει τόσο ακριβή τιμή; Πώς από τη μια στιγμή στην άλλη, δίχως να το καταλάβουμε, ξεγελαστήκαμε τόσο οικτρά;
Ο τρόπος που εισχώρησε το ευρώ στη ζωή μας, ήταν ύπουλος και απατεωνίστικος.
Στην Αμερική το 1 δολάριο δεν διαφέρει ούτε στο μέγεθος, ούτε στο σχεδιασμό με το εκατοδόλαρο. Ο Αμερικανός εκτιμά το ένα δολάριο και οι αυξήσεις του στα προϊόντα παίζουν με τα σεντς. Ο Έλληνας, είχε συνηθίσει ότι τα κέρματα ήταν ευτελούς αξίας. Έτσι όταν σχεδιάστηκε το τεράστιας αξίας κέρμα των δύο ευρώ, ο Έλληνας είχε την αίσθηση ότι ήταν κέρμα ανύπαρκτης αξίας. Δηλαδή ένα πεντακοσάρικο και δύο κατοστάρικα, ο Έλληνας τα θεωρούσε τίποτα.
Η παγίδα ήταν ότι οι εφτακόσιες δραχμές μας, σχεδιάστηκαν σε κέρμα, ούτως ώστε ο τριπλασιασμός και τετραπλασιασμός των προϊόντων να περάσει ύπουλα και γρήγορα στη συνείδησή μας.
Δίναμε δηλαδή ένα κέρμα των επτακοσίων δραχμών για να αγοράσουμε ένα αναψυκτικό που είχε εξήντα δραχμές την εποχή προ ευρώ, και ντρεπόμασταν να πάρουμε ρέστα. Πίναμε ένα καφέ που αυτομάτως κόστιζε την τριπλή αξία σε ευρώ, και αφήναμε φιλοδώρημα δυο φορές το κόστος του καφέ όταν τον πληρώναμε σε δραχμές.
Τη στιγμή που οι αυξήσεις του 10% στο ψωμί, που από 100 δραχμές θα το αγοράζαμε 110 δρ. μας έκαναν να επαναστατήσουμε, και να σημάνει συναγερμός, αυτός ο συναγερμός δεν χτυπούσε κατά την αλλαγή της δραχμής σε ευρώ, γιατί δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της απάτης και της ασυδοσίας που γινόταν εις βάρος μας.
Άλλη απάτη υπήρξε και το χαρτονόμισμα των πέντε ευρώ. Ένα γελοίο και «φτωχό» χαρτονόμισμα, υπήρξε ύπουλος εχθρός της τσέπης μας. Το ποσό αυτό που αντιστοιχεί σήμερα στο ένα τέταρτο του ημερομισθίου, σαν χαρτονόμισμα, μας ήταν ασήμαντο. Το θέμα είναι πως οι χίλιες επτακόσιες δραχμές τότε, ήταν ένα σπουδαίο ποσό. Δεν του είχαμε δώσει τον απαιτούμε σεβασμό γιατί ήταν σχεδιασμένο εξ αρχής να μας φαίνεται ασήμαντο και γελοίο. Πιο μικρό και τυπωμένο σε κακής ποιότητας χαρτί, ώστε να «χαλάει» από τη χρήση, από το γνωστό μας πενηντάρικο, καθόρισε τους σκοπούς των κεφαλαιούχων στο να κερδοσκοπήσουν και να μας κάνουν φτωχότερους.
Αν καταφέρναμε να προσδιορίσουμε το αγοραστικό επίπεδο της εποχής της δραχμής, σήμερα θα έπρεπε ο μισθός να φτάνει τις τρεις χιλιάδες ευρώ.
Γιατί σήμερα ο εργαζόμενος δουλεύει τη μέρα για είκοσι κουλούρια, ή το ένα τέταρτο του μισθού του πάει για να αγοράζει το παιδί του μια τυρόπιτα κι ένα γάλα!!!
Ο Νικόλαος Χριστοφοράκος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)