Το Φεβρουάριο του 1993 ο Καναδάς βρισκόταν στην καρδιά μιας χρηματοπιστωτικής καταστροφής – ή τουλάχιστον σ’ αυτό το συμπέρασμα θα κατέληγε κανείς αν διάβαζε εφημερίδες ή έβλεπε τηλεόραση. ‘’Η Κρίση του Χρέους καραδοκεί’’ ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας Globe and Mail. Σε μια ειδική εκπομπή κάποιου ενθικής εμβέλειας τηλεοπτικού σταθμού ειπώθηκε ότι ‘’οι οικονομολόγοι προβλέπουν πως κάποια στιγμή μέσα στο επόμενο έτος ή στην επόμενη διετία ο υφυπουργός Οικονομικών θα ανακοινώσει στο υπουργικό συμβούλιο ότι ο Καναδάς δεν μπορεί να δανειστεί πλέον… Οι ζωές μας θ’ αλλά΄ξουν δραματικά’’ !
Η φράση ‘’τοίχος του χρέους’’ μπήκε ξαφνικά στο λεξιλόγιο των καναδών , υπονοώντας ότι, παρ’ όλο που η ζωή τους ήταν άνετη και ειρηνική, οι Καναδοί δαπανούσαν πολύ περισσότερα από τις δυνατότητές τους και πολύ σύντομα οι παντοδύναμες εταιρίες της Γουόλ Στριτ, όπως η Moody’s και η Standard and Poor’s, θα υποβάθμιζαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας από 3 Α σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο. Όταν θα συνέβαινε αυτό, τα λαμόγια οι επενδυτές, που χάρη στους νέους κανόνες της κωλοπαγκοσμιοποίησης και του ελεύθερου εμπορίου ΔΕΝ ΥΠΟΚΕΙΝΤΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ, θα απέσυραν τα κωλοφράγκα τους σε κάποιο ντεμέκ ασφαλές περιβάλλον. Η μόνη λύση, ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΑΝ, ήταν η ριζική ΠΕΡΙΚΟΠΗ δαπανών (τα γράφω με κεφαλαία μπας και τυχόν χτυπήσουν φλέβα στον εγκέφαλό σας) , περικοπή λοιπόν για προγράμματα όπως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη , η ασφάλιση των ανέργων κλπ γνωστά και μη εξαιρετέα… η τότε λοιπόν προδοτική κυβέρνηση του Καναδά, παρ’όλο που είχε κερδίσει πρόσφατα τις εκλογές ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ‘’ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ’’ έκανε αυτό ακριβώς που κάνει η δική μας κυβέρνηση σήμερα.
Δύο χρόνια μετά την κορύφωση της υστερίας για το ντεμέκ δημοσιονομικό έλλειμμα του Καναδά, η δημοσιογράφος Λίντα Μακουέγκ αποκάλυψε παρουσιάζοντας αδιάσειστα στοιχεία ότι η κρίση ήταν τεχνιτή και είχε έντεχνα δημιουργηθεί ΜΕΣΩΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ από μια χούφτα εγκληματίες που είχαν χρηματοδοτηθεί από τις μεγαλύτερες τράπεζες και εταιρείες του Καναδά.
Δεν θα μπω σε άλλες αναλύσεις , όποιος χρειάζεται διευκρινιστικά ας ρωτήσει να μάθει. Θα πω μόνο πως το 1995 διέρρευσε στον καναδικό τύπο (γιατί εκεί δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι προδότες) ένα βιντεάκι στο οποίο απεικονιζόταν ο Τζον Σνόμπελεν, υπουργός Παιδείας του Οντάριο να λέει κατά τη διάρκεια μιας κεκλεισμήνης των θυρών συνεδρίασης δημόσιων λειτουργών ότι, ΠΡΙΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΟΥΝ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΗ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΚΛΙΜΑ ΠΑΝΙΚΟΥ ΜΕΣΩ ΔΙΑΡΡΟΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΖΟΦΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ Ο,ΤΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΤΕΘΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ. Αποκαλούσε αυτή τη στρατηγική ‘’δημιουργία μιας χρήσιμης κρίσης’’ !!!
Σας ρωτάω λοιπόν: Είναι λογική η πρακτική, να προκληθεί εσκεμμένα μια κρίση ώστε να παραμεριστούν τα εμπόδια που θα φέρουν οι Έλληνες πολίτες για τις μεταρρυθμίσεις;;;;
από την Ηρα Καρά, Πέμπτη, 20 Οκτώβριος 2011 στις 4:06 μ.μ.
Η φράση ‘’τοίχος του χρέους’’ μπήκε ξαφνικά στο λεξιλόγιο των καναδών , υπονοώντας ότι, παρ’ όλο που η ζωή τους ήταν άνετη και ειρηνική, οι Καναδοί δαπανούσαν πολύ περισσότερα από τις δυνατότητές τους και πολύ σύντομα οι παντοδύναμες εταιρίες της Γουόλ Στριτ, όπως η Moody’s και η Standard and Poor’s, θα υποβάθμιζαν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας από 3 Α σε πολύ χαμηλότερο επίπεδο. Όταν θα συνέβαινε αυτό, τα λαμόγια οι επενδυτές, που χάρη στους νέους κανόνες της κωλοπαγκοσμιοποίησης και του ελεύθερου εμπορίου ΔΕΝ ΥΠΟΚΕΙΝΤΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ, θα απέσυραν τα κωλοφράγκα τους σε κάποιο ντεμέκ ασφαλές περιβάλλον. Η μόνη λύση, ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΑΝ, ήταν η ριζική ΠΕΡΙΚΟΠΗ δαπανών (τα γράφω με κεφαλαία μπας και τυχόν χτυπήσουν φλέβα στον εγκέφαλό σας) , περικοπή λοιπόν για προγράμματα όπως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη , η ασφάλιση των ανέργων κλπ γνωστά και μη εξαιρετέα… η τότε λοιπόν προδοτική κυβέρνηση του Καναδά, παρ’όλο που είχε κερδίσει πρόσφατα τις εκλογές ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ‘’ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ’’ έκανε αυτό ακριβώς που κάνει η δική μας κυβέρνηση σήμερα.
Δύο χρόνια μετά την κορύφωση της υστερίας για το ντεμέκ δημοσιονομικό έλλειμμα του Καναδά, η δημοσιογράφος Λίντα Μακουέγκ αποκάλυψε παρουσιάζοντας αδιάσειστα στοιχεία ότι η κρίση ήταν τεχνιτή και είχε έντεχνα δημιουργηθεί ΜΕΣΩΤΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ από μια χούφτα εγκληματίες που είχαν χρηματοδοτηθεί από τις μεγαλύτερες τράπεζες και εταιρείες του Καναδά.
Δεν θα μπω σε άλλες αναλύσεις , όποιος χρειάζεται διευκρινιστικά ας ρωτήσει να μάθει. Θα πω μόνο πως το 1995 διέρρευσε στον καναδικό τύπο (γιατί εκεί δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι προδότες) ένα βιντεάκι στο οποίο απεικονιζόταν ο Τζον Σνόμπελεν, υπουργός Παιδείας του Οντάριο να λέει κατά τη διάρκεια μιας κεκλεισμήνης των θυρών συνεδρίασης δημόσιων λειτουργών ότι, ΠΡΙΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΟΥΝ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΗ ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΚΛΙΜΑ ΠΑΝΙΚΟΥ ΜΕΣΩ ΔΙΑΡΡΟΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΖΟΦΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ Ο,ΤΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΤΕΘΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ. Αποκαλούσε αυτή τη στρατηγική ‘’δημιουργία μιας χρήσιμης κρίσης’’ !!!
Σας ρωτάω λοιπόν: Είναι λογική η πρακτική, να προκληθεί εσκεμμένα μια κρίση ώστε να παραμεριστούν τα εμπόδια που θα φέρουν οι Έλληνες πολίτες για τις μεταρρυθμίσεις;;;;
από την Ηρα Καρά, Πέμπτη, 20 Οκτώβριος 2011 στις 4:06 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου