LA BOHEME ΟΠΩΣ ΕΛΛΑΣ

Ἡ ἱστορία τοῦ Πουτσίνι, ἐπίκαιρη σήμερα ὅσο ποτέ ἄλλοτε, διαδραματίζεται σέ κάθε πόλη, σέ κάθε γειτονιά, σέ κάθε χαμόσπιτο τῆς κατοχικῆς Ἑλλάδας, μέ πρωταγωνιστές, ἀνθρώπους τοῦ καθημερινοῦ μόχθου.

Θά μποροῦσε νά πεῖ κάποιος ὅτι ὁ ποιητής Ροντόλφο, ἡ ράφτρα Μιμή καί ὁ ἔρωτας τους, ξεπήδησαν ἀπό μία παλιά ἑλληνική ταινία τῆς χρυσῆς ταινιοθήκης τού ‘60 , ἀλλά ὄχι. Ἡ ἱστορία εἶναι ποτισμένη ἀπό τήν φρικτή μυρωδιά τοῦ θανάτου.

Ἡ ἄρρωστη Μιμή ἀντιπροσωπεύει τόν ‘Ἕλληνα πολίτη πού πνέει τά λοίσθια ἐξ αἰτίας τοῦ παράλογου μαρτυρίου τῶν μνημονίων, στοιχειωμένος ἀπό τό κλάμα τῶν παιδιῶν του καί ἀπό τήν κραυγή ἀπόγνωσης τῆς οἰκογένειάς του. Ἀπό τήν ἄλλη, ὁ ἀνέμελος ποιητής Ροντόλφο, δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν ‘Ἕλληνα πολιτικό πού ζεῖ στόν κόσμο του, ἀποκομμένος ἀπό τήν πραγματικότητα, μοιράζοντας ψεύτικες ὑποσχέσεις στόν ἀσθενῆ λαό ὅτι ὅλα θά πᾶνε καλά.

Ἀλλά οἱ ὑποσχέσεις πού μοιράζουν οἱ σύγχρονοι Ροδόλφοι, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἕνα ψεύτικο ἀντίδοτο ἐλπίδας στό δηλητήριο της κτηνωδίας τοῦ ναζισμοῦ πού ἀναβιώνει τά τελευταία χρόνια στήν πατρίδα μας. Ἡ ζωή σέ εὐτέλεια. Κάθε τί, ἄξιο, ἀλλά καί ἀνάξιο, κοστίζει περισσότερο ἀπό τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια.

Τό ἔργο ἀποτυπώνει τό δρᾶμα πού ζεῖ ὁ ἑλληνικός λαός στή σημερινή ἐποχή. Ἕνας λαός διαλυμένος, πού ἡ ἀναλγησία τῶν πολιτικῶν, τόν ταξιδεύει πέρα ἀπό τήν λογική, στό τέλμα τῆς ἀβύσσου, καί πού πεθαίνει πρίν τόν πραγματικό θάνατο μέ ἑκατοντάδες καθημερινούς θανάτους.

Ἕνας λαός πού μοιάζει τοῦ πατέρα μου – ἀγαπημένος και χαμένος γιά πάντα !