ΜΑΡΙΝΑ ΧΡΥΣΟΒΕΛΩΝΗ : "ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ"

Κύριε Πρόεδρε. Εκλεκτοί προσκεκλημένοι των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Φίλες και φίλοι σύνεδροι. Πατριώτισσες και πατριώτες. 

Σήμερα, εδώ από το ιδρυτικό μας συνέδριο, εμείς οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ απευθυνόμαστε σ’ολόκληρη την Ελλάδα. Απευθυνόμαστε σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες. Χωρίς παλαιοκομματικά στεγανά. Χωρίς ταξικούς διαχωρισμούς. Αφήνοντας πίσω το χθες που οδήγησε την Πατρίδα μας στο σημερινό αδιέξοδο.

Στεκόμαστε όλοι μαζί εδώ, δίπλα στον Πρόεδρο Πάνο Καμμένο, για να υπερασπιστούμε το κοινό μας όραμα. Για μια Πατρίδα ελεύθερη από Μνημόνια, για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και υπερήφανη. Για να μπει άμεσα τέλος στην ξενοκίνητη Τρόικα που καταστρέφει τη χώρα.

Μιλάμε δημόσια και ξεκάθαρα, παρουσιάζοντας το ολοκληρωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Την Εθνική μας Πρόταση, ένα σχέδιο ελπίδας για την ανασυγκρότηση της Πατρίδας.

Συζητάμε ανοιχτά για την δημοκρατική λειτουργία και δομή του Κινήματος ακολουθώντας μια διαδικασία πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά πολιτικά πράγματα. Με μια δημόσια διαβούλευση που επέτρεψε σε κάθε συμμετέχοντα να διατυπώσει προτάσεις. Με 15 προσυνέδρια που χαρακτηρίστηκαν από απόλυτη ελευθερία έκφρασης. Με το Ιδρυτικό Συνέδριο της πρωτοπόρας Νεολαίας μας που έδωσε και δίνει και σήμερα αγωνιστικό τόνο στις καταστατικές διαδικασίες του Κινήματος. Με όλους εσάς, τους Ιδρυτικούς Συνέδρους που εκπροσωπείτε κάθε γωνιά της Ελληνικής Πατρίδας.   

Φίλες και φίλοι.

Αισθάνομαι εξαιρετικά περήφανη που συμμετέχω σ’αυτή την ιστορική στιγμή. Αισθάνομαι τυχερή που βρίσκομαι μαζί σας, ανάμεσα σε τέτοιους συναγωνιστές, την ώρα μιας σκληρής μάχης. Η μάχη αυτή δεν ήταν εύκολη, όμως οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ αποδείξαμε μόλις μέσα σ’ένα χρόνο πολιτικής δράσης ότι εμείς είμαστε για τα δύσκολα. Μας πολέμησαν επικοινωνιακά και τους νικήσαμε. Μας εξαίρεσαν πολιτικά και τους ξεπεράσαμε. Μας πρόδωσαν κομματικά και τους αφήσαμε πίσω μας. Γιατί η δύναμη που κινητοποιεί τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, είναι άγνωστη στους αντιπάλους μας. Κι η δύναμη αυτή είναι το Ελληνικό Ιδεώδες. Ιδανικά, αρχές και αξίες που για το σύστημα της διαπλοκής αποτελούν άγνωστες λέξεις.

Αυτές οι ιδέες είναι που μας ένωσαν πριν από ένα χρόνο και αυτές οι ίδιες ιδέες είναι που μας έφεραν όλους μας εδώ σήμερα. Γιατί ήρθαμε ακούγοντας το ίδιο κάλεσμα. Αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε σε κάτι που μας ξεπερνά σαν άτομα. Γιατί αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα, γιατί έτσι νιώθουμε πως εκπληρώνουμε το πατριωτικό μας καθήκον.

Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ

Μαρίνα Γεωργίου Χρυσοβελώνη

Βουλευτής Μαγνησίας

 Υπεύθυνη τομέα κοινοβουλευτικής ευθύνης Διοικητικής Μεταρρύθμισης  και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 510 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ

Μπορεί o Γερμανός υπουργός Οικονομικών να χαρακτηρίζει ως «ανεύθυνους… τους Έλληνες πολιτικούς, που ζητούν την καταβολή των πολεμικών αποζημιώσεων και να μας συμβουλεύει ότι δεν πρέπει νσ οδηγούμεθα “σε εσφαλμένη κατεύθυνση με όχημα δήθεν νόμιμες αξιώσεις για καταβολή αποζημιώσεων από τη Γερμανία’’, ωστόσο ο λογαριασμός έχει βγει και θέλει να το παραδεχτεί ή όχι κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρωθεί.

Και με την πολιτική που ακολουθεί ο ίδιος και η παρέα του, η οποία παράγει μόνο μένος κατά των Γερμανών ,τέτοια θέματα θα μας απασχολούν πια πολύ συχνά. Είναι ίσως το μοναδικό θετικό από την πολιτική Μέρκελ-Σόϊμπλε.

Ποιος είναι ο λογαριασμός;

Ο Άγγελος Παπαλεξόπουλος νομικός και απόστρατος ανώτατος αξιωματικός ε.α ,μιλώντας στην ημερίδα που είχε οργανώσει ΑΝΕΑΕΔ και ΣΥΣΜΕΔ είχε παρουσιάσει αναλυτικότατα τον λογαριασμό που ο Σόϊμπλε κάνει ότι δεν ξέρει.

“…Μετά την απελευθέρωση, ο μόνος αρμόδιος φορέας, η Τράπεζα της Ελλάδος, βάσει των σχετικών λογαριασμών που τηρούσε προσδιόρισε το σύνολο των καταβολών που δόθηκαν από την Ελληνική αρχή στους κατακτητές καθ’ όλη την Κατοχή. Το ποσόν που αφορά την Γερμανία βρέθηκε να ανέρχεται σε 1τετράκις εκατ. 617 τρις 781 δις 093 εκατ. 648 χιλιάδες 819 δρχ. και για την Ιταλία 220 δις 479 εκατ. 188 χιλιάδες 480 δρχ.

Αν από αυτά αφαιρεθούν τα διεθνή νόμιμα εξόδων κατοχής που συμφωνήθηκαν με τους κατακτητές στη Ρώμη το 1942, η μεν Γερμανία έλαβε επιπλέον ως προκαταβολές 1 τετρ. 530 τρις 033 δις 302 εκατ. 528 χιλ. 819 δρχ. και η Ιταλία 157 τρις 053 δις 637 χιλιάδες δρχ.

Αυτά θα έπρεπε να επιστρέψουν, σύμφωνα με την Συμφωνία της Ρώμης. Εδώ τίθεται το ζήτημα του κανόνα προσδιορισμού, διότι το ακριβές ποσό έπρεπε να εξαχθεί με το μέτρο της τιμαριθμικής δραχμής.

Η Τράπεζα της Ελλάδος αρχικά, χρησιμοποίησε τη μέθοδο της αντιστοιχίας με την τιμή της χρυσής λίρας. Έτσι, προσδιορίστηκε η Γερμανική οφειλή σε 3 εκατ. 670 χιλ. 610 χρυσές λίρες και της Ιταλίας σε 835 χιλ. 616 χρυσές λίρες.

Σε μεταγενέστερο χρόνο ο καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος διετύπωσε την άποψη, ότι ο υπολογισμός με χρυσές λίρες δεν είναι ορθός και θα έπρεπε να υπολογιστεί με βάση το δολάριο, έτσι με δική του εκτίμηση υπολόγισε την Γερμανική οφειλή σε 151 εκατ. δολάρια με πρόσθεση άλλων 177 εκατ. ως τόκων, δηλ. συνολικά 328 εκατ. δολάρια.

Ο υπολογισμός Αγγελόπουλου έχει δύο βασικά μειονεκτήματα:

Αγνοεί την άτοκη επιστροφή κατά την λήξη του πολέμου

Υπολογίζει επιτόκιο 4% αντί του ορθού 2,5% που είχαν τότε τα κρατικά δάνεια.

Αργότερα είδαν το φως της δημοσιότητας νέοι υπολογισμοί, μερικώς αντικρουόμενοι μεταξύ τους.

Σύμφωνα μ’ αυτές τις προσεγγίσεις, έμφαση δόθηκε σ’ ένα συνδυασμό επίσημων και πραγματικών τιμών στα τρόφιμα και τα είδη καθημερινής χρήσης, της πραγματικής τιμής της χρυσής λίρας στην αγορά, όπως και άλλων οικονομικών παραμέτρων.

Έτσι, η πραγματική αποτίμηση την ημέρα που απεχώρησαν οι Ναζί κατακτητές ανέρχεται στο ποσό των 100 δις ευρώ.

Επιπλέον, πρέπει να αναφερθεί ότι ο όρος για την άτοκη επιστροφή ξεπεράστηκε όταν η οιωνεί δανειακή σύμβαση κατέστη ληξιπρόθεσμη.

Αυτό συνέβη με την Διάσκεψη της Ειρήνης του 1946 και από τότε τα δάνεια είναι έντοκα, έτσι ώστε από το 1946 έως σήμερα με το χαμηλό επιτόκιο των 2,5%, το ποσό τελικά φθάνει τα 510 δις 033 εκατ. 165 χιλιάδες ευρώ.

Αυτό ακριβώς το ποσό όφειλε να έχει καταβάλει η μεταπολεμική Γερμανία και αδιαφόρησε να το πράξει, υπό το πρόσχημα του διαμελισμού της σε Δυτική και Ανατολική Γερμανία.

Αρκετά χρόνια μετά την Διάσκεψη της Ειρήνης του 1946 εφευρέθηκε το επιχείρημα, ότι η Γερμανία δεν μπορούσε να υπογράψει την τελική συνθήκη για όσο χρόνο ήταν διαμελισμένη. Αν η Γερμανία ήταν καλόπιστη, αν ήταν όπως θέλει να λέγεται «τυπική» και «αυστηρή» στους κανόνες, όπως δηλαδή απαιτεί εδώ και τρία χρόνια να είμαστε εμείς, στα πλαίσια των δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων και της οικονομικής εξυγίανσης που μας υποχρεώνει με βίαιο και άδικο τρόπο βιάζοντας τις ψυχές μας, αν λοιπόν η αυτοδιαφημιζόμενη σκληρή Γερμανία ήταν και σκληρή και συνεπής με τον εαυτό της, σ’ αυτό το διάστημα των 44 ετών που μεσολάβησαν μέχρι να ενοποιηθεί, θα μπορούσε να είχε καταβάλλει την οφειλή της, έστω και σταδιακά”.

 onalert.gr