ΗΡΩ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ : ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΛΥΤΟΙ

Οι απόψεις που δημοσιεύονται στην ιστοδελίδα δεν είναι κατ' ανάγκη απόψεις των διαχειριστών, αλλά των πηγών και των αναγνωστών. Τα βίντεο, οι φωτογραφίες, και μερικά άρθρα, προέρχονται από τα sites και τα blogs που αναφέρονται ή από το google και ανήκουν αποκλειστικά στους δημιουργούς τους. Σχόλια υβριστικά και προσβλητικά, και αναφορές που θίγουν την προσωπικότητα του άλλου, θα αφαιρούνται. Αν κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση μας ή σχόλια αναγνωστών, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας στο email : argyrwkara@gmail.com , προς αποκατάσταση. Η αναδημοσίευση του υλικού μας είναι ελεύθερη μόνο όταν αναφέρεται η ιστοσελίδα μας ως πηγή.

ΑΥΡΙΟ…

Βαρέθηκα. Την γκρίνια, τη μιζέρια, τις φωνές με κεφαλαία γράμματα. Την κριτική του καναπέ. Την επανάσταση του πληκτρολογίου….

Βαρέθηκα τα μεγάλα λόγια «η ελευθερία είναι δικαίωμα» , «οι προδότες όλοι έχουν κοινό τέλος» , «οι κλέφτες θα μπουν στη φυλακή», βαρέθηκα να αναπαράγω αναίμακτα εκείνα που άλλοι κατάκτησαν με αίμα.

Βαρέθηκα τους συναγωνιστές του διαδικτύου που κουρασμένοι από τα τόσα like , τα αιτήματα φιλίας, τις αναρτήσεις της ελληνικής σημαίας, αποχαιρετούν τη μέρα με ένα καψουροτράγουδο της εποχής και νοιώθουν την ικανοποίηση ότι συνέβαλαν και σήμερα στο ν’ αλλάξει ο κόσμος.

Βαρέθηκα να κατευνάζω τον πόθο για αλλαγή πατώντας δυνατά με τα δάχτυλα τα μαύρα τετράγωνα, το enter και το page up , βαρέθηκα να μοιάζω με τον ατρόμητο πολεμιστή του play station που μόλις κλείσει ο υπολογιστής σβήνει και ο ωραίος αγώνας για τα μεγάλα ιδανικά.

Βουλιάζω στο απύθμενο βάθος και την απραξία του διαδικτύου. Ένα βάθος τρομακτικό, μια τραγική απραξία, όπου το κάθε σήμερα φεύγει με κομπασμούς μιας αληθοφανούς νίκης αφήνοντας το μυαλό στο σκοτάδι μιας σιχαμερής στασιμότητας.

Μια ανάσα με χωρίζει από το πρόβατο. Μια απόφαση, από την πραγματικότητα. Ένα βήμα, από την αληθινή ζωή.

Σήμερα δεν προλαβαίνω, αλλά αύριο… αύριο θα φορέσω τα σπορτέξ, θα αρπάξω το σπαθί και θα κοκκινίσω τη μέρα ! Αύριο…