Προς απογοητευμένους ...
Όταν ένας από τους μεγαλύτερους τραγικούς μας ποιητές, ο Αισχύλος, έγραφε «Ουκ ανδρών όρκοι πίστης, αλλ’ όρκων ανήρ», δεν είναι δηλαδή οι όρκοι που μας κάνουν να πιστεύουμε σ’ έναν άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος που μας κάνει να πιστεύουμε στους όρκους του, δε θα μπορούσε (ίσως) να φαντασθεί την δύναμη και τη διαχρονικότητα αυτής του της φράσης.
Μία από τις κλασικές περιπτώσεις που η φράση αυτή μπορεί άνετα να βρει την «εφαρμογή» της, είναι και η πολιτική κατάσταση στη σημερινή Ελλάδα.
Με αδιαπραγμάτευτο λοιπόν δεδομένο ότι σε μία δημοκρατία, μία εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση καλείται να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα του λαού που την εξέλεξε, ας αναλογισθεί ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς που σήμερα νιώθουμε (δικαιολογημένα) απογοητευμένοι, σε ποια άλλη κυβέρνηση, ποιας άλλης οποιασδήποτε μορφής και σύνθεσης, θα εμπιστευόμασταν τις τύχες των παιδιών μας.
Ίσως κάποιοι σκεφθούν πως σκοπός αυτού του μικρού κειμένου είναι το «να χρυσώσει το χάπι».
Κάθε άλλο.
Νιώθω το ίδιο με όλους και όλες.
Καταφέρνω όμως ακόμη να διατηρώ μέσα μου το δικαίωμα στην ελπίδα ότι εκείνοι που επέλεξα να εμπιστευθώ, όχι απλώς δεν είναι ίδιοι, αλλά είναι απείρως πιστότεροι των προηγουμένων.
Γράφει ο ΤΣΑΚΙΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
http://georgetsakiris.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου