ΑΓΩΝΑ δρόμου, για να μην εμφανίσουν περισσότερα «κόκκινα» δάνεια στο κλείσιμο του εννεαμήνου, έδωσαν τις τελευταίες εβδομάδες του Σεπτεμβρίου οι τράπεζες. Εφτασαν μάλιστα στο σημείο να ανταγωνίζονται η μία την άλλη, για να πάρουν τα ευρώ των δανειοληπτών.
Το τελευταίο διάστημα ο ανταγωνισμός των τραπεζών για να συγκεντρώσουν οφειλές από πιεσμένους πελάτες φτάνει στα άκρα:
1 Σε πολλές περιπτώσεις ο ίδιος πελάτης χρωστάει σε πολλές τράπεζες. Την περίοδο της ευφορίας τα πιστωτικά ιδρύματα χορηγούσαν δάνεια και κάρτες χωρίς ελέγχους για τις δυνατότητες αποπληρωμής. Οπως χαρακτηριστικά έλεγε τραπεζικός παράγων, πριν από μερικά χρόνια τα τμήματα μάρκετινγκ ορισμένων τραπεζών έψαχναν (ατύπως) λίστες με τους πελάτες ανταγωνιστριών τραπεζών για να τους πουλήσουν κάρτες και δάνεια. Ετσι, σήμερα που η αγωνία των τραπεζών για ρευστότητα φτάνει στο αποκορύφωμα, έχουν δοθεί οδηγίες στις εταιρείες που αναλαμβάνουν να συγκεντρώσουν οφειλές για λογαριασμό πελατών να τους κυνηγούν κυρίως κατά τις ημερομηνίες μισθοδοσίας, προτού προλάβουν να εισπράξουν οι ανταγωνίστριες τράπεζες.
2 Η είσπραξη των οφειλών αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση, καθώς πλέον «όλη η Ελλάδα είναι υπό πίεση»: Οι μισθωτοί κυρίως του Δημοσίου, αλλά πλέον και του ιδιωτικού τομέα, έχουν υποστεί μείωση εισοδήματος (αρκετοί, λόγω ανεργίας, έχουν απολέσει πλήρως το εισόδημά τους), καταστηματάρχες και επιχειρηματίες ζουν το δράμα τους εν μέσω μειωμένης ζήτησης και δυσκολεύονται να αποπληρώσουν τις οφειλές. Πηγές του τραπεζικού χώρου έλεγαν ότι το φαινόμενο της καθυστέρησης αρχίζει να εμφανίζεται πλέον και σε επαγγέλματα που θεωρούνται αλώβητα, όπως ελεύθεροι επαγγελματίες κ.λπ.
Για να μην επιβαρύνουν μάλιστα την εικόνα οικονομικής ευρωστίας τους με πολλά μη εξυπηρετούμενα δάνεια, οι τράπεζες κουκουλώνουν το πρόβλημα, δίνοντας (άλλοτε τεχνητή άλλοτε πραγματική) παράταση αποπληρωμής.
Οπως αναφέρουν τραπεζίτες, τις τελευταίες εβδομάδες ενόψει και τους κλεισίματος εννεαμήνου, γίνεται μια ιδιότυπη μάχη, για να πεισθούν πελάτες που, είτε δεν είναι συνεπείς στις πληρωμές των δόσεων για διάστημα πάνω από 90 μέρες είτε πλησιάζουν το συγκεκριμένο χρονικό όριο, να πληρώσουν κάποια δόση ή δόσεις, για να μην το υπερβούν. Ενίοτε μάλιστα, το δάνειο ρυθμίζεται ή ξαναρυθμίζεται με μεγαλύτερη περίοδο χάριτος κ.λπ., ώστε να μην καταχωριστεί ως μη εξυπηρετούμενο.
Τραπεζίτες αναφέρουν ότι το ζήτημα περιπλέκεται, όταν ο πελάτης είναι πίσω στις δόσεις σε περισσότερες από μία τράπεζες, αλλά παράλληλα χρωστά στο Δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία. Πάντως, στα κοινοπρακτικά δάνεια που έχουν δοθεί σε επιχειρήσεις, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, γιατί οι τράπεζες που έχουν δώσει το μεγαλύτερο ποσό, προηγούνται.
Την ίδια στιγμή, πάντως, στην αγορά η ρευστότητα πέφτει με το σταγονόμετρο. Το γεγονός αποτυπώνεται εν μέρει στα νούμερα για την πιστωτική επέκταση (μεταβολή του υπολοίπου των χορηγήσεων), που επιβραδύνθηκε περαιτέρω σε 1,5% τον Αύγουστο από 2,3% τον Ιούλιο και 4,1% τον Δεκέμβριο του 2009. Ακόμη πιο πολύ φάνηκε στην καθαρή αρνητική ροή χρήματος, ύψους 1,12 δισ. ευρώ τον Αύγουστο έναντι αρνητικής ροής 89 εκατ. ευρώ τον Ιούλιο, που αποτυπώνει κυρίως το γεγονός ότι οι εκταμιεύσεις ήταν μικρότερες από τις αποπληρωμές δανείων.
Πάντως, το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων συνεχίζει την ανοδική του πορεία. Το 8% περίπου του συνόλου των δανείων, που είχαν χορηγηθεί στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα στα τέλη Ιουνίου, δεν εκτοκίζονταν κανονικά για πάνω από 90 μέρες, σύμφωνα με αναλυτές. Ομως όλοι παραδέχονται ότι το πραγματικό ποσοστό είναι μεγαλύτερο, αφού έχει γίνει σωρεία ρυθμίσεων δανείων -κυρίως επιχειρηματικών- στο παρελθόν.
Οι καταθέσεις
Η σφιχτή πιστοδοτική πολιτική των τραπεζών σχετίζεται με τις δυσκολίες που έχουν να συγκεντρώσουν ρευστότητα. Γι' αυτό και αναζητούν χρήμα, προσφέροντας υψηλά επιτόκια στις προθεσμιακές, τα οποία έφτασαν τον Σεπτέμβριο για τις τρίμηνες καταθέσεις μεγάλων ποσών το 5%. Αντίθετα, για μικρότερα ποσά τα επιτόκια διαμορφώνονταν μεταξύ 4% και 5%. Τα επιτόκια καταθέσεων αναμένεται να εξομαλυνθούν κάπως τις προσεχείς εβδομάδες, αν δεν υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις στο θέμα των καταθέσεων.
Του Δ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ
Το τελευταίο διάστημα ο ανταγωνισμός των τραπεζών για να συγκεντρώσουν οφειλές από πιεσμένους πελάτες φτάνει στα άκρα:
1 Σε πολλές περιπτώσεις ο ίδιος πελάτης χρωστάει σε πολλές τράπεζες. Την περίοδο της ευφορίας τα πιστωτικά ιδρύματα χορηγούσαν δάνεια και κάρτες χωρίς ελέγχους για τις δυνατότητες αποπληρωμής. Οπως χαρακτηριστικά έλεγε τραπεζικός παράγων, πριν από μερικά χρόνια τα τμήματα μάρκετινγκ ορισμένων τραπεζών έψαχναν (ατύπως) λίστες με τους πελάτες ανταγωνιστριών τραπεζών για να τους πουλήσουν κάρτες και δάνεια. Ετσι, σήμερα που η αγωνία των τραπεζών για ρευστότητα φτάνει στο αποκορύφωμα, έχουν δοθεί οδηγίες στις εταιρείες που αναλαμβάνουν να συγκεντρώσουν οφειλές για λογαριασμό πελατών να τους κυνηγούν κυρίως κατά τις ημερομηνίες μισθοδοσίας, προτού προλάβουν να εισπράξουν οι ανταγωνίστριες τράπεζες.
2 Η είσπραξη των οφειλών αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση, καθώς πλέον «όλη η Ελλάδα είναι υπό πίεση»: Οι μισθωτοί κυρίως του Δημοσίου, αλλά πλέον και του ιδιωτικού τομέα, έχουν υποστεί μείωση εισοδήματος (αρκετοί, λόγω ανεργίας, έχουν απολέσει πλήρως το εισόδημά τους), καταστηματάρχες και επιχειρηματίες ζουν το δράμα τους εν μέσω μειωμένης ζήτησης και δυσκολεύονται να αποπληρώσουν τις οφειλές. Πηγές του τραπεζικού χώρου έλεγαν ότι το φαινόμενο της καθυστέρησης αρχίζει να εμφανίζεται πλέον και σε επαγγέλματα που θεωρούνται αλώβητα, όπως ελεύθεροι επαγγελματίες κ.λπ.
Για να μην επιβαρύνουν μάλιστα την εικόνα οικονομικής ευρωστίας τους με πολλά μη εξυπηρετούμενα δάνεια, οι τράπεζες κουκουλώνουν το πρόβλημα, δίνοντας (άλλοτε τεχνητή άλλοτε πραγματική) παράταση αποπληρωμής.
Οπως αναφέρουν τραπεζίτες, τις τελευταίες εβδομάδες ενόψει και τους κλεισίματος εννεαμήνου, γίνεται μια ιδιότυπη μάχη, για να πεισθούν πελάτες που, είτε δεν είναι συνεπείς στις πληρωμές των δόσεων για διάστημα πάνω από 90 μέρες είτε πλησιάζουν το συγκεκριμένο χρονικό όριο, να πληρώσουν κάποια δόση ή δόσεις, για να μην το υπερβούν. Ενίοτε μάλιστα, το δάνειο ρυθμίζεται ή ξαναρυθμίζεται με μεγαλύτερη περίοδο χάριτος κ.λπ., ώστε να μην καταχωριστεί ως μη εξυπηρετούμενο.
Τραπεζίτες αναφέρουν ότι το ζήτημα περιπλέκεται, όταν ο πελάτης είναι πίσω στις δόσεις σε περισσότερες από μία τράπεζες, αλλά παράλληλα χρωστά στο Δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία. Πάντως, στα κοινοπρακτικά δάνεια που έχουν δοθεί σε επιχειρήσεις, τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, γιατί οι τράπεζες που έχουν δώσει το μεγαλύτερο ποσό, προηγούνται.
Την ίδια στιγμή, πάντως, στην αγορά η ρευστότητα πέφτει με το σταγονόμετρο. Το γεγονός αποτυπώνεται εν μέρει στα νούμερα για την πιστωτική επέκταση (μεταβολή του υπολοίπου των χορηγήσεων), που επιβραδύνθηκε περαιτέρω σε 1,5% τον Αύγουστο από 2,3% τον Ιούλιο και 4,1% τον Δεκέμβριο του 2009. Ακόμη πιο πολύ φάνηκε στην καθαρή αρνητική ροή χρήματος, ύψους 1,12 δισ. ευρώ τον Αύγουστο έναντι αρνητικής ροής 89 εκατ. ευρώ τον Ιούλιο, που αποτυπώνει κυρίως το γεγονός ότι οι εκταμιεύσεις ήταν μικρότερες από τις αποπληρωμές δανείων.
Πάντως, το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων συνεχίζει την ανοδική του πορεία. Το 8% περίπου του συνόλου των δανείων, που είχαν χορηγηθεί στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα στα τέλη Ιουνίου, δεν εκτοκίζονταν κανονικά για πάνω από 90 μέρες, σύμφωνα με αναλυτές. Ομως όλοι παραδέχονται ότι το πραγματικό ποσοστό είναι μεγαλύτερο, αφού έχει γίνει σωρεία ρυθμίσεων δανείων -κυρίως επιχειρηματικών- στο παρελθόν.
Οι καταθέσεις
Η σφιχτή πιστοδοτική πολιτική των τραπεζών σχετίζεται με τις δυσκολίες που έχουν να συγκεντρώσουν ρευστότητα. Γι' αυτό και αναζητούν χρήμα, προσφέροντας υψηλά επιτόκια στις προθεσμιακές, τα οποία έφτασαν τον Σεπτέμβριο για τις τρίμηνες καταθέσεις μεγάλων ποσών το 5%. Αντίθετα, για μικρότερα ποσά τα επιτόκια διαμορφώνονταν μεταξύ 4% και 5%. Τα επιτόκια καταθέσεων αναμένεται να εξομαλυνθούν κάπως τις προσεχείς εβδομάδες, αν δεν υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις στο θέμα των καταθέσεων.
Του Δ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου